Wniosek w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] września 2012r., znak [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej p o s t a n a w i a przywrócić termin do wniesienia skargi

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z [...] września 2012r., znak [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie skierowania B. K. do domu pomocy społecznej. Decyzja ta wraz z uzasadnieniem została doręczona Skarżącemu w dniu [...] września 2012r., a pełnomocnikowi Skarżącego - w dniu [...] września 2012r.

Postanowieniem z 9 października 2012r., sygn. akt II SO/Bk 16/12 referendarz sądowy przyznał Skarżącemu prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

W dniu 2 listopada 2012r. wyznaczony z urzędu pełnomocnik Skarżącego wywiódł skargę od decyzji SKO w B. z dnia [...] września 2012r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia tej skargi. W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu pełnomocnik podał, że pismo Okręgowej Rady Adwokackiej w B. o wyznaczeniu do prowadzenia sprawy otrzymał dopiero 26 października 2012r., a zatem już po upływie terminu do wniesienia skargi. Niezachowanie terminu nastąpiło zatem wskutek okoliczności, na które nie miał wpływu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Wniosek zasługuje na uwzględnienie.

W świetle unormowań art. 86 i art. 87 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 zwana dalej: p.p.s.a.) uchybiony termin należy przywrócić, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: (1) strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu; (2) wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu; (3) jednocześnie z wniesieniem wniosku zostanie dopełniona czynność, dla której określony był termin (w tym przypadku wniesienie skargi); (4) we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu; (5) powstanie ujemnych dla strony skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 §2 p.p.s.a.).

Przepis art. 87 §1 p.p.s.a. wymaga, aby pismo z wnioskiem zostało wniesione do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.

W przedmiotowej sprawie wniosek pełnomocnika Skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi został złożony w terminie, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a. Pełnomocnik dowiedział się o wyznaczeniu go do prowadzenia sprawy 26 października 2012r., 30 października 2012r. zapoznał się z aktami sprawy, a wniosek o przywrócenie terminu wraz ze skargą został złożony 2 listopada 2012r. Pełnomocnik skarżącej spełnił także warunek równoczesnego dokonania czynności, której nie dokonano w terminie, ponieważ złożył do sądu skargę.

Spełnione, zatem zostały wymogi formalne konieczne do uwzględniania wniosku. W dalszej kolejności zasadnym było rozważenie, czy argumenty pełnomocnika Skarżącego uprawdopodabniają, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jego winy. W ocenie Sądu okoliczności faktyczne opisane w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu stanowią uprawdopodobnienie, że niedochowanie terminu do wniesienia skargi było przez niego niezawinione.

W przedmiotowej sprawie pełnomocnik Skarżącego wskazał, że nie mógł w terminie złożyć skargi, bowiem informację o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu otrzymał od Okręgowej Rady Adwokackiej w B. w dniu 26 października 2012 r., a więc już po upływie terminu do złożenia skargi. Niemożliwym zatem było złożenie przez pełnomocnika tego środka zaskarżenia w terminie, który upływał w dniu 25 października 2012 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, na mocy art. 86 § 1 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1