Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. H. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 8 stycznia 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przyznania uprawnień kombatanckich postanawia: odmówić skarżącemu W. H. przywrócenia terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia Referendarza Sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Gd 112/14 o odmowie przyznania prawa pomocy.
W. H. wniósł skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 8 stycznia 2014 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przyznania uprawnień kombatanckich.
Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2014 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił przyznania W. H. prawa pomocy.
Następnie wyrokiem z dnia 20 maja 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę W. H.
Skarżący ponownie wnioskiem z dnia 23 czerwca 2014 r., złożonym na urzędowym formularzu PPF, zwrócił się o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w związku z wydanym w sprawie wyrokiem.
Postanowieniem z dnia 14 lipca 2014 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił przyznania W. H. prawa pomocy.
Skarżący w dniu 1 sierpnia 2014 r. złożył w sądzie wyciągi z rachunku bankowego swojej żony T. H., do czego został zobowiązany wcześniejszym zarządzeniem z dnia 24 czerwca 2014 r., doręczonym w dniu 27 czerwca 2014 r.
Z akt niniejszej sprawy wynika, że opisane powyżej postanowienie referendarza sądowego z dnia 14 lipca 2014 r. zostało doręczone skarżącemu w dniu 28 lipca 2014 r. wraz z prawidłowym pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia sprzeciwu. Termin do wniesienia sprzeciwu upłynął skarżącemu w dniu 4 sierpnia 2014 r.
W dniu 27 listopada 2014 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego, dołączając do niego sprzeciw. W uzasadnieniu wniosku skarżący wyjaśnił, że po otrzymaniu w dniu 28 lipca 2014 r. postanowienia o odmowie przyznania prawa pomocy w dniu 1 sierpnia 2014 r. złożył wyciąg z rachunku bankowego. W. H. zaznaczył, że był przekonany, że będzie to wystarczające do ponownego rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy. Skarżący wyjaśnił, że starał się dokonać tej czynności w terminie 14 dni, tak jak to wynikało z pouczenia zawartego przy piśmie. Ponadto wskazał, że jest osobą w podeszłym wieku i nie są dla niego zrozumiałe pouczenia i pisma sądowe.
Zarządzeniem z dnia 4 grudnia 2014 r. wezwano skarżącego do uzupełnienia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu poprzez uprawdopodobnienie zachowania 7-dniowego terminu do złożenia wniosku, zakreślając mu termin 7 dni na wykonanie zobowiązania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. skarżący wyjaśnił, że podczas wizyty w Wydziale Informacji Sądowej Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 27 listopada 2014 r. dowiedział się, że wyrok w jego sprawie jest prawomocny, a sprzeciw nie został rozpoznany. W dalszej części pisma W. H. wskazał, że w tym samym dniu złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu oraz sprzeciw.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", sąd na wniosek strony postanowi przywrócenie terminu, jeżeli bez swojej winy nie dokonała ona w terminie czynności w postępowaniu sądowym. Stosownie do treści art. 87 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w tym uchybieniu. Z przepisu tego wynika ponadto, że równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.