Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Sędzia WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz, , , po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. na rozkaz Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia 30 października 1992 r. nr [...] w przedmiocie określenia daty zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
S. K. w skardze wniesionej 21 lutego 2001 r. domagał się sprostowania daty zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, kwestionując w tej części rozkaz Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego z dnia 30 października 1992 r.
Skarżący podał, że datą faktycznego zwolnienia go ze służby wojskowej jest dzień 30 października 1992 r., zaś uznanie daty 2 listopada 1992 r. za dzień zwolnienia ze służby spowodowało w efekcie, że otrzymał niższe uposażenie i pobiera w związku z tym niższą emeryturę.
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, następcy prawnego Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie z uwagi na to, że data faktycznego zwolnienia znana skarżącemu nie była przedmiotem postępowania administracyjnego oraz skarżący nie wykazał interesu faktycznego ani prawnego, co do celowości zmiany daty zwolnienia.
W uzasadnieniu odpowiedzi na skargę organ, powołując się na przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31) oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 lipca 1992 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 60, poz. 305), podał, że decyzją administracyjną był rozkaz Ministra Obrony Narodowej w sprawie zwolnienia ze służby, natomiast rozkaz Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, stwierdzający wykonanie tej decyzji nie był decyzją w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.
Stosownie do art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę- Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 ze zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W pierwszej kolejności rozważenia wymagała kwestia czy zaskarżony rozkaz był decyzją administracyjną.
W doktrynie oraz orzecznictwie przez pojęcie decyzji administracyjnej rozumie się władczy jednostronny przejaw woli organu administracji publicznej, rozstrzygający sprawę administracyjną, skierowany do oznaczonego indywidualnie adresata, a podstawę rozstrzygnięcia stanowi powszechnie obowiązujący przepis prawa. Decyzja administracyjna jest oświadczeniem woli organu administracyjnego, które wywiera skutki prawne w sferze stosunku materialnoprawnego, które zawierają się w ukształtowaniu, zmianie lub wygaśnięciu stosunku administracyjnoprawnego, co z punktu widzenia adresata decyzji znajduje wyraz w przyznaniu mu uprawnień lub nałożeniu obowiązków bądź też stwierdzeniu istnienia określonego uprawnienia lub obowiązku.
W świetle stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania zaskarżonego rozkazu zwolnienie oficerów z zawodowej służby wojskowej następowało w drodze rozkazu personalnego Ministra Obrony Narodowej (art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /tekst jedn.: Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31/, §134 i § 135 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 lipca 1992 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych /Dz. U. Nr 60, poz. 305/). Rozkaz taki wykonywany był przez dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełnił służbę (§ 170 pkt 1 cytowanego rozporządzenia MON). Stosownie do § 178 ust. 1 niniejszego rozporządzenia dniem zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej, był dzień doręczenia skierowania do wojskowej komendy uzupełnień, ogłoszony w rozkazie dziennym dowódcy jednostki wojskowej.