Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 10 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej postanawia odrzucić wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Zaskarżona decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych została doręczona skarżącemu w dniu 17 października 2011 r. (vide: znajdujące się w aktach administracyjnych sprawy zwrotne potwierdzenie odbioru). Decyzja zawierała prawidłowe pouczenie o terminie i sposobie wniesienia na nią skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na opisaną decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w dniu 2 marca 2012 r. (data stempla urzędu pocztowego oddawczego). Do skargi skarżący załączył wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia, w którym wyjaśnił, że nie był w stanie złożyć skargi w terminie, ponieważ od 16 października 2011 r. leczy się na półpasiec, poza tym jego oczy zaatakowane są przez jaskrę. Skarżący wskazał również, że w 1960 r. przebył ciężką operację i od tej pory ma niedowład krtani. Kolejną operację przebył w 1997 r. i od tej pory ma wysokie ciśnienie tętnicze. Z kolei od 2007 r. dokuczają mu silne zawroty głowy. Do wniosku skarżący dołączył zaświadczenia lekarskie i dokumenty informujące o jego stanie zdrowia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W ocenie Sądu wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi należało odrzucić.
Stosownie do treści art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - zwanej dalej ustawą, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (§ 1). W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (§ 3). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Dla przywrócenia terminu, konieczne jest, aby wymogi wynikające z art. 87 ustawy były spełnione łącznie, a brak któregokolwiek z nich uniemożliwia przywrócenie terminu (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 czerwca 2009 r., sygn. akt I OSK 438/08, niepub.). Jednakże, wymóg zgłoszenia wniosku o przywrócenie terminu w siedmiodniowym terminie jest warunkiem formalnym rozpoznania wniosku, który sąd ma obowiązek badać w pierwszej kolejności, jeszcze przed dokonaniem jego oceny merytorycznej, a więc przed rozpoznaniem czy uchybienie terminowi nastąpiło bez winy strony (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. akt I GSK 1555/11, Lex nr 1103968). Zgodnie bowiem z treścią art. 88 ustawy spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym. Niedopuszczalne jest zatem merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu, jeżeli sąd pozostaje w przekonaniu o złożeniu tego wniosku po terminie zakreślonym w art. 87 § 1 ustawy (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lutego 2005 r., sygn. akt II FZ 1/05, niepubl.).