Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak po rozpoznaniu w dniu 29 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. U. na uchwałę Rady Miasta z dnia 26 października 2016 r. nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy [...] w G., rejon ulic [...] oraz [...] postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W dniu 28 lutego 2018 r. B. U. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Miasta z dnia 26 października 2016 r. nr XXV/607/16 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy [..] w G., rejon ulic J. K. oraz W. S. Skargę poprzedziła wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa skierowanym do organu w dniu 29 grudnia 2017 r., które pozostało bez odpowiedzi ze strony organu.
W skardze skarżąca zawarła wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia wyjaśniając, że w dniu 23 lutego 2018 r. zachorowała na grypę, której najdotkliwsze skutki ustąpiły dopiero w dniu 28 lutego 2018 r. W dniach 23-27 luty 2018 r. skarżąca nie była w stanie podejmować czynności w celu obrony swoich spraw. Na potwierdzenie powyższych okoliczności skarżąca załączył oświadczenie swojego syna, T. U., z dnia 28 lutego 2018 r., w którym wyjaśnił on, że w czasie choroby zaopatrywał matkę w lekarstwa oraz robił zakupy spożywcze.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu nie zasługuje na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, że zgodnie z mającym zastosowanie w niniejszej sprawie przepisem art. 53 § 2 p.p.s.a. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej jako p.p.s.a., w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r., poz. 935), skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Z dokumentów zgromadzonych w niniejszej sprawie wynika, że skarżąca wystosowała do organu wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w dniu 29 grudnia 2017 r., a organ pozostawił je bez odpowiedzi. Zatem obowiązujący w tej sytuacji termin sześćdziesięciu dni na złożenie skargi, liczony od dnia wniesienia wezwania, upływał w dniu 27 lutego 2018 r., a skarżąca wniosła skargę do Sądu nadając ją w placówce pocztowej w dniu 28 lutego 2018 r. Wniesienie skargi nastąpiło zatem z uchybieniem terminu.
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a. czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu, jest bezskuteczna. Jednakże stosownie do art. 86 § 1 p.p.s.a, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 2 p.p.s.a). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a).