Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Ł. Z. na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego z dnia 21 stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej postanawia odmówić skarżącemu Ł. Z. przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.
Ł. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, za pośrednictwem organu, skargę na opisaną decyzję Prezesa Sądu.
Zarządzeniem Przewodniczącej Wydziału II z dnia 27 marca 2013 r. skarżący wezwany został do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości 200 zł, w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Powyższe zarządzenie doręczone zostało skarżącemu na wskazany w skardze adres, w dniu 2 kwietnia 2013 r. (vide: potwierdzenie odbioru karta 16). Termin siedmiodniowy do uiszczenia wpisu sądowego upłynął 9 kwietnia 2013 r. Jak wynika z akt sprawy, opłata w kwocie 200 zł uiszczona została w dniu 10 kwietnia 2013 r., wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia (vide: dowód przelewu oraz wniosek karta 18-21).
Uzasadniając wniosek skarżący wskazał, że korespondencję z sądu odebrała pod jego nieobecność L. W., pracownica nie jego biura, lecz biura R. C., współwynajmującego lokal. Skarżący przebywał wówczas Warszawie na posiedzeniu [[...]], po powrocie do biura w W., w dniu 10 kwietnia 2013 r. przeglądając korespondencję "odkrył" wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego, dokonał przelewu i złożył wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności. Jego zdaniem, niedochowanie terminu nastąpiło wskutek okoliczności, na które nie miał wpływu, Nie miał świadomości istnienia wezwania i odbioru listu przez osobę obcą.
Rozpoznając przedstawiony wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.), zwanej dalej ustawą, czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże sąd, na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 § 1 tej ustawy).
Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a ponadto wraz z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1, § 2 i § 4 ustawy).
Jak wynika z treści przytoczonych przepisów przesłankami uzasadniającymi przywrócenie terminu są:
1) zachowanie siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku liczonego od daty ustania przyczyny uchybienia terminu,
2) uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu,
3) dokonanie - równocześnie ze złożeniem wniosku - czynności, do dokonania której terminowi uchybiono.
Sąd przyjął w przedstawionych okolicznościach, że skarżący uprawdopodobnił zachowanie terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 ustawy, a nadto czynność, której terminowi uchybiono została już dokonana, wobec czego badaniu podlegała przesłanka braku winy strony w uchybieniu terminu.
Brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Dopuszczenie się przez nią choćby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do przyjęcia zawinienia w uchybieniu terminu i odmowy przywrócenia terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić zatem wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (tak również w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt II FZ 977/12, LEX nr 1240575, w którym sąd wskazuje, że "przy ocenie przesłanki braku winy należy brać pod uwagę kryterium starannego działania wymaganego od osoby należycie dbającej o swoje interesy. Przywrócenie terminu może nastąpić wyjątkowo, w sytuacji, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Skorzystanie z art. 86 § 1 p.p.s.a. nie jest więc możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa".)..