Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. i A. K. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 stycznia 2013 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zarzutów dotyczących prowadzenia egzekucji w sprawie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
A. i A. K. dnia 21 marca 2013 r. (data stempla pocztowego - k. 4) wnieśli za pośrednictwem Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na opisane wyżej postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, uchylające w całości postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 12 czerwca 2012 r., którym oddalono zarzuty zgłoszone przez skarżących w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego i umarzające postępowanie organu pierwszej instancji prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 11 marca 2002 r.
Ze znajdujących się w aktach administracyjnych zwrotnych potwierdzeń odbioru wynika, że zaskarżone postanowienie doręczono skarżącym w dniu 28 stycznia 2013 r.
W skardze zawarto wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, który skarżący uzasadnili "sprawami rodzinnymi, w szczególności chorobą".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek stron o przywrócenie terminu nie może zostać uwzględniony.
Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) skargę wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Natomiast zgodnie z treścią art. 85 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże sąd, na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu, a ponadto wraz z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 §§ 1, 2 i 4 ustawy).
Z powyższego wynika, że przesłankami uzasadniającymi przywrócenie terminu są:
1) zachowanie siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku liczonego od daty ustania przyczyny uchybienia terminu,
2) uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu,
3) dokonanie - równocześnie ze złożeniem wniosku - czynności, do dokonania której terminowi uchybiono.
Skarżący A. i A. K., w złożonym wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, byli obowiązani uprawdopodobnić okoliczności wskazując na brak ich winy w uchybieniu terminu. Brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Od osoby występującej przed sądem można bowiem oczekiwać i wymagać szczególnej staranności w zakresie prowadzenia własnych spraw. Dopuszczenie się przez nią choćby lekkiego niedbalstwa daje podstawę do przyjęcia jej zawinienia w uchybieniu terminu i odmowy przywrócenia terminu. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić zatem wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.