Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. M. i A. M. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 24 lutego 2010 r., Nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego postanawia: odmówić wstrzymania zaskarżonego postanowienia.
G. i A. M. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia 24 lutego 2010 r., Nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego.
W skardze został ponadto zawarty wniosek o wstrzymanie zaskarżonego postanowienia w uzasadnieniu którego podano, że jego wykonanie zakończy egzekucję przed prawomocnym zakończeniem niniejszego postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie przed sądami administracyjnymi regulowane jest przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 , ze zm.) dalej jako P.p.s.a.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji reguluje art. 61 § 3 P.p.s.a., który stanowi, że sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Zgodnie z art. 61 § 5 tej ustawy postanowienie to sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Z konstrukcji normy prawnej zawartej w art. 63 § 3 P.p.s.a. wynika, że to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków. Wskazać należy, że, chodzi tu o taką szkodę (majątkową lub niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowania świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2008r. sygn. akt II OZ 404/08 publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych).
W niniejszej sprawie skarżący w sposób lakoniczny uzasadnili wniosek o wstrzymanie zaskarżonego postanowienia, jako okoliczność uzasadniającą podając ryzyko ściągnięcia grzywny przez zakończeniem niniejszego postępowania, nie podając żadnych innych okoliczności, które dałyby podstawy do stwierdzenia, iż w niniejszej sprawie przesłanki do wstrzymania zaskarżonego postanowienia zachodzą.
Powyższa przesłanka nie może być podstawą do wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia, ponieważ celem instytucji wstrzymania jest ochrona stron postępowania jedynie w szczególnych sytuacjach, gdy wskutek wykonania zaskarżonego aktu może dojść do niebezpieczeństwa powstania szkody, czyli określonej starty, czy też skutków trudnych do odwrócenia w aspekcie materialnym.