Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg Województwa na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...], z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...] oraz z dnia 7 kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonych decyzji, decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...], z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...] i z dnia 9 grudnia 2013 r., nr [...] oraz decyzji Prezydenta Miasta z dnia 24 marca 2011 r., nr [...], z dnia 4 sierpnia 2011 r., nr [...], z dnia 1 lutego 2012 r., nr [...], z dnia 10 lipca 2009 r., nr [...], z dnia 15 września 2008 r., nr [...], z dnia 9 września 2010 r., nr [...], z dnia 30 lipca 2008 r., nr [...], z dnia 20 września 2007 r., nr [...], z dnia 10 sierpnia 2005 r., nr [...] oraz z dnia 17 maja 2006 r., nr [...].
Województwo wniosło skargi na opisane w komparycji niniejszego postanowienia decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego wydane w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości.
W skargach zawarto jednobrzmiące wnioski o wstrzymanie wykonania zaskarżonych decyzji, jak również wszystkich decyzji wydanych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy, w tym decyzji podziałowych.
Wnioskujący wskazał, że zachodzi wysokie prawdopodobieństwo dotknięcia decyzji podziałowych co najmniej jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a. Wykonanie zaskarżonych decyzji, a w konsekwencji wykonanie decyzji podziałowych w części rozstrzygającej o przeznaczeniu spornej nieruchomości pod drogę publiczną o konkretnej - wojewódzkiej kategorii, finalnie doprowadzi do konieczności wypłaty odszkodowania przez Województwo, to jest podmiot, który nie powinien być obarczony takim obowiązkiem. W związku z powyższym, zdaniem wnioskodawcy, zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, po przekazaniu skargi sądowi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że niebezpieczeństwo, o którym mowa w art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Trudne zaś do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. akt II OZ 51/12, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.gov.pl).