Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska po rozpoznaniu w dniu 22 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 marca 2010 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu dodatku do zasiłku rodzinnego postanawia: odmówić skarżącej J. K. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wyrokiem z dnia 14 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę wniesiona w niniejszej sprawie.
Pismem z dnia 19 sierpnia 2010 r. skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, domagając się jednocześnie doręczenia ww. wyroku wraz z uzasadnieniem. We wniosku skarżąca podniosła, że zawiadomienie o rozprawie zawierało informację o nieobowiązkowym stawiennictwie, w związku z czym skarżąca oczekiwała na doręczenie jej rozstrzygnięcia Sądu w sprawie. Wskazał, że nie miała żadnej możliwości zorientować się, czy rozprawa się odbyła.
Skarżąca, wezwana do podania okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu oraz ich uprawdopodobnienie, a także wykazania, że zachowała termin do złożenia wniosku, nie nadesłała żadnych wyjaśnień.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże sąd, na wniosek strony, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, postanowi o przywróceniu terminu (art. 86 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Zgodnie z art. 87 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
W ocenie Sądu skarżąca, wbrew treści art. 87 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, to jest nie wykazała, aby po jej stronie wystąpiła przeszkoda uniemożliwiająca zachowanie powyższego terminu.
Brak winy jest warunkiem koniecznym uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu. Sąd bierze przy tym pod uwagę czynnik obiektywny, badając czy strona dołożyła staranności, jakiej wymagać można od osoby dbającej w sposób należyty o swoje interesy, czy też wykazała się w tym zakresie choćby lekkim niedbalstwem. W ocenie Sądu po stronie skarżącej nie wystąpiła jakakolwiek przeszkoda w terminowym dokonaniu czynności procesowej. W ocenie Sądu okoliczność, że zawiadomienie o rozprawie wyznaczonej w niniejszej sprawie zawierało informację o nieobowiązkowym stawiennictwie skarżącej na posiedzeniu, nie uzasadniała uwzględnienia rozpoznawanego wniosku. Wskazać bowiem należy, że obowiązkiem strony uczestniczącej w postępowaniu sądowym jest dochowanie należytej staranności w dokonywaniu czynności procesowych. Skarżąca, prawidłowo zawiadomiona o wyznaczeniu rozprawy, odstępując od osobistego stawiennictwa na posiedzeniu, winna była podjąć stosowne czynności zmierzające do uzyskania informacji o treści zapadłego na rozprawie rozstrzygnięcia w sprawie. Informację w tym zakresie mogła uzyskać w godzinach pracy Sądu, zarówno stawiając się osobiście w jego siedzibie, jak również drogą telefoniczną. Brak było zatem podstaw, aby uwzględnić twierdzenia skarżącej, że nie miała ona możliwości dowiedzieć się o rozstrzygnięciu Sądu, w szczególności, iż skarżąca nie wskazała w uzasadnieniu wniosku, z jakiej to przyczyny została tej możliwości pozbawiona. Zaniechanie skarżącej w uzyskaniu informacji o treści rozstrzygnięcia zapadłego na rozprawie trzeba zatem ocenić jako brak staranności, której należało wymagać od osoby należycie dbającej o własne interesy.
Wskazać w tym miejscu także należy, że w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że o braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, iż dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkód nie do przezwyciężenia, takich jak: choroba, powódź, pożar, przerwa w komunikacji. W konsekwencji brak winy w uchybieniu terminu można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 października 2002 roku, sygn. akt V SA 793/02, Baza Orzeczeń LEX nr 55832, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 1998 roku, sygn. akt
I SA/Ka 1718/96, Baza Orzeczeń LEX nr 33415). W świetle powyższego, zaniedbanie skarżącej spowodowane brakiem czynności zmierzających do uzyskania informacji o treści rozstrzygnięcia, nie mogło zostać uznane za okoliczność wskazującą na brak winy w uchybieniu terminu. Tym samym okoliczności podnoszone we wniosku nie mogły stanowić podstawy przywrócenia terminu.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd uznał, że skarżąca nie uprawdopodobniła braku winy w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku i z tej przyczyny, na podstawie art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wniosku nie uwzględnił orzekając jak w sentencji postanowienia.