Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. N. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 22 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
S. N. wniosła skargę na uchwałę Rady Miasta z 22 kwietnia 2010 r. nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego fragment miasta C. - rejon ulicy L. i K.
Równocześnie ze złożeniem skargi wniosła o przywrócenie terminu do jej wniesienia. Uzasadniając swój wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podała, że wezwanie do usunięcia naruszenia prawa skierowała do Rady Miasta w dniu 18 lutego 2013 r. i do dnia 3 maja 2013 r. nie otrzymała odpowiedzi na te wezwanie. W dniu 30 kwietnia 2013 r. udała się do biura Rady Miasta w celu uzyskania informacji na jakim etapie postępowania jest sprawa związana z wystosowanym wezwaniem. Od pracownicy obsługi otrzymała skarżąca informacje, że Przewodniczący Rady Miasta udzieli odpowiedzi w najbliższym czasie. Po zapoznaniu się w dokumentacją sprawy skarżąca ustaliła, że w aktach oprócz wezwania znajduje się opinia prawna, z której treści wynika, że termin do wniesienia skargi minął 19 kwietnia 2013 r. Skarżąca podniosła, że organ nie tylko nie udzielił jej żadnej informacji, ale także nie pouczył o sposobie i terminie wniesienia skargi do sądu. Zdaniem skarżącej brak pouczenia powoduje po jej stronie brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi i uzasadnia przywrócenie terminu do jej wniesienia. Skarżąca nie miała bowiem wiedzy co do terminu wniesienia skargi, uzyskała ją dopiero z Internetu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, (Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.) sąd na wniosek strony przywraca termin do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, jeżeli uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania uchybienia terminu i należy w nim uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do zachowania staranności przy dokonywaniu czynności. Powszechnie przyjmuje się - jako kryterium przy ocenie istnienia winy lub jej braku w uchybieniu terminu procesowego - obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Zatem przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lipca 2008r., Sygn. akt II OZ 712/08, LEX 493641).
W ocenie Sądu okoliczności wskazywane przez skarżącego jako przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi nie uzasadniają braku winy strony w uchybieniu terminu.