Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jego skargi na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie uchwalenia wieloletniego planu rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych będących w posiadaniu A Sp. z o.o. na lata 2014-2015
Sentencja

Dnia 29 czerwca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2015 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym wniosku W. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jego skargi na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 17 września 2014 r., nr [...] zmieniającą uchwałę w sprawie uchwalenia wieloletniego planu rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych będących w posiadaniu A Sp. z o.o. na lata 2014-2015 postanawia: odmówić przyznania W. K. prawa pomocy.

Uzasadnienie strona 1/4

Wnioskiem z dnia 26 lutego 2015 r., uzupełnionym na formularzu PPF w dniu 30 marca 2015 r., skarżący W. K. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, w tym wpisu sądowego od skargi w kwocie 300 zł.

W złożonym oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca podał, że nie posiada żadnego majątku (gospodarstwo rolne oraz maszyny rolnicze utracił na skutek egzekucji komorniczej), nie uzyskuje żadnego dochodu, nie posiada też żadnych środków na utrzymanie, prowadzi sam gospodarstwo domowe.

Postanowieniem referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 27 maja 2015 r., sygn. akt II SA/Gd 43/15, odmówiono wnioskodawcy przyznania prawa pomocy, od którego ten, w ustawowym terminie wniósł sprzeciw.

W sprzeciwie wnioskodawca ponownie oświadczył, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych z uwagi na fakt, iż nie uzyskuje dochodów, nie posiada majątku i nie ma się z czego utrzymać.

Rozpatrując niniejszy wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. Na postanowienie przysługuje zażalenie.

Prawo pomocy, zdefiniowane w art. 239 pkt 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jako prawo do pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w zakresie określonym w prawomocnym postanowieniu o przyznaniu tego prawa, stanowi uprawnienie strony do zwolnienia od kosztów sądowych (tj. opłat - wpisu i opłaty kancelaryjnej) oraz zwrotu wydatków - art. 211 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) oraz ustanowienia dla niej profesjonalnego pełnomocnika (art. 244 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), o które może ubiegać się strona, która nie posiada dostatecznych środków umożliwiających jej prowadzenie sprawy przed sądem administracyjnym (art. 246 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Przyznanie prawa pomocy oznacza, że ciężar kosztów postępowania w zakresie objętym prawem pomocy poniesie, zamiast strony, budżet państwa, czyli faktycznie inni obywatele. Skutki przyznania prawa pomocy znajdą bowiem odzwierciedlenie zarówno po stronie dochodowej, jak i wydatkowej budżetu, ze względu na możliwe zmniejszenie dochodów z uwagi na zwolnienie od opłat sądowych, jak i na zwiększenie wydatków ze względu na konieczność pokrycia za stronę należnego od niej zwrotu wydatków oraz ewentualnie - kosztów wynagrodzenia przyznanego jej zawodowego pełnomocnika. Dlatego w postępowaniu o przyznanie prawa pomocy dochodzi do konieczności dokonywania wyboru pomiędzy zapewnieniem prawa do sądu podmiotowi niemającemu dostatecznych środków, a odstąpieniem od zasady powszechności i równości w ponoszeniu ciężarów i świadczeń publicznych (art. 84 Konstytucji RP), czego wyrazem na gruncie postępowania sądowoadministracyjnego jest regulacja zawarta w art. 199 i art. 214 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zwolnienie - jako odstępstwo od tego obowiązku - należy traktować w sposób wyjątkowy (zob. na temat prawa pomocy H. Knysiak - Molczyk, Prawo pomocy w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, PS 2003, nr 11-12, s. 72-93; P. Dobosz, Procedury administracyjne, model sądownictwa administracyjnego a "prawo pomocy" (w:) J. Stelmasiak, J. Niczyporuk, S. Fundowicz (red.), Polski model sądownictwa administracyjnego, Lublin 2003, zob. także postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 września 2006 r., sygn. II SA/Ol 588/06, Baza Orzeczeń LEX nr 191863; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 grudnia 2004 roku, sygn. akt FZ 507/04, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Strona 1/4