Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi T. Cz. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 25 maja 2009 r. nr 662/09 w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego postanawia przyznać skarżącemu T. Cz. prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.
T.C. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawcy wynika, że utrzymuje się wraz z żoną ze świadczenia pielęgnacyjnego, które otrzymuje żona na niepełnosprawnych synów. Synowie posiadają uprawnienia do renty inwalidzkiej. Łączny dochód rodziny wynosi 1517,72 zł brutto. Zamieszkuje wraz z rodziną w domu należącym do jego małżonki.
W związku z wątpliwościami co do sytuacji majątkowej skarżącego, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd wezwał stronę do przedłożenia szeregu dokumentów źródłowych, które uznał za niezbędne do ustalenia rzeczywistej sytuacji materialno-bytowej wnioskodawcy. Wnioskodawca na skierowane do niego wezwanie nie odpowiedział.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 12 marca 2010 r. odmówiono przyznania skarżącemu prawa pomocy przez ustanowienie adwokata, z uwagi na to, iż skarżący nie nadesłał żądanych przez sąd dokumentów, a z samego wniosku nie wynikało, aby spełniał on ustawowe przesłanki częściowego przyznania prawa pomocy.
T.C. wniósł sprzeciw od powyższego postanowienia, wskazując, iż jest ono wadliwe. W sprzeciwie wskazano, iż rodzina skarżącego znajduje się w trudnej sytuacji finansowej, mając na utrzymaniu dwóch niepełnosprawnych synów, którzy korzystają z pomocy społecznej. Skarżący nie posiada żadnych rachunków i lokat bankowych oraz kont i lokat dewizowych, nie posiada również zarejestrowanych pojazdów mechanicznych. Nie podejmuje on żadnych prac dorywczych, nie jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna, gdyż jest to jeden z warunków do ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne. Skarżący nie jest uprawniony do świadczeń z pomocy społecznej, zaś jego żona otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne na syna w wysokości 520 zł.
W związku z wniesieniem sprzeciwu, zgodnie z art. 260 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zarządzenie, od którego wniesiono sprzeciw utraciło moc, a sprawa podlegała rozpatrzeniu przez Sąd.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), strona skarżąca działanie lub bezczynność w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Oznacza to zatem, że skarżąca z mocy samej ustawy zwolniona jest od konieczności ponoszenia kosztów sądowych w niniejszej sprawie, gdyż należy ona do kategorii spraw z zakresu pomocy społecznej.
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata następuje w sytuacji gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Z okoliczność sprawy wynika, iż skarżący spełnia przesłankę przyznania mu częściowego prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Z przedłożonych w przedmiotowej sprawie dokumentów wynika, iż skarżący jest osobą bezrobotną, utrzymuje się on wraz z żoną i dwoma niepełnosprawnymi dorosłymi synami ze świadczenia pielęgnacyjnego na syna M.C. w wysokości 520 zł brutto oraz z renty, którą otrzymują jego synowie z ZUS-u w wysokości po 758,86 zł. Skarżący nie jest zatem w stanie ponieść kosztów postępowania związanych z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznał skarżącemu T.C. prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.