Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 czerwca 2004 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego postanawia: odrzucić skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania B. K., decyzją z dnia 14 czerwca 2004 r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., uchyliło w całości decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 9 grudnia 2003 r. nr [...] przyznającą odwołującej się zasiłek okresowy w wysokości 150 zł na okres od 1 grudnia 2003 r. do 31 grudnia 2003 r. i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej organ odwoławczy wskazał, że podstawą rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, w szczególności w odniesieniu do wysokości przyznanej pomocy, winny być przepis ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.), która weszła w życie z dniem 1 maja 2004 r.
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wniosła Gmina, reprezentowana przez Wójta Gminy, podkreślając, że kwota przyznanego przez organ I instancji B. K. zasiłku okresowego odpowiada przepisom ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. Tym samym decyzja Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej nie narusza prawa. Gmina wskazała przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, z którego treści wynika, iż ma ona interes prawny, uprawniający ją do wniesienia skargi w przedmiotowej sprawie. Do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy bowiem przyznawanie i wypłacanie zasiłków okresowych.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie, gdyż organ właściwy do rozpoznania sprawy w I instancji nie ma uprawnień strony, w związku z czym nie przysługuje mu prawo do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego oparte jest na zasadzie skargowości. Postępowanie to może być wszczęte jedynie na żądanie pochodzące od legitymowanego podmiotu.
Zgodnie z brzmieniem art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270), uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, a także inny podmiot, któremu ustawy szczególne przyznają prawo do wniesienia skargi.
W rozpoznawanej przez Sąd sprawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego wniosła Gmina, z upoważnienia której w I instancji wydał Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej.
Oceny zatem wymaga kwestia, czy gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, której organ właściwy jest do orzekania w I instancji w indywidualnej sprawie w formie decyzji administracyjnej ma legitymację do wniesienia skargi w sprawie, w której wydał rozstrzygniecie.
W orzecznictwie jednolicie przyjmuje się, że powyższa okoliczność wyłącza możliwość dochodzenia przez tę jednostkę jej interesu prawnego zarówno w trybie stepowania administracyjnego, jak i postępowania sądowoadministracyjnego. W takiej sytuacji jednostka samorządu terytorialnego nie ma w takim postępowaniu legitymacji procesowej strony, nie jest również podmiotem uprawnionym do zaskarżania decyzji do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, choćby przedmiot sprawy dotyczył jej interesu prawnego (por. uchwała 7 sędziów NSA z dnia 10 maja 2003 r. sygn. akt OPS 1/03, ONSA 2003/4/115; postanowienie NSA z dnia 3 kwietnia 2002 r. sygn. akt II SA/Gd 563/02, Lex nr 76118; postanowienie NSA z dnia 19 października 2000 r. sygn. akt II SA/Gd 2159/00, Lex nr 46440; postanowienie NSA z dnia 24 stycznia 1997 r. sygn. akt IV SA 802/5, ONSA 1997/4/179).
Z tych przyczyn, na postawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę należało odrzucić jako niedopuszczalną.