Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. Z. i I. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 marca 2011 r., Nr [...], w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego postanawia oddalić wniosek skarżących E. Z. i I. Z. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 sierpnia 2011 r., sygn. akt II SA/Gd 438/11.
Wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę E. i I. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 marca 2011 r., Nr [...], w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego.
Wyrok ten zapadł na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2011 r., o terminie której prawidłowo zawiadomieni zostali skarżący (zwrotne potwierdzenia odbioru zawiadomień o terminie rozprawy k. 27-28 akt). Na rozprawie Sąd oddalił wniosek skarżących z dnia 27 lipca 2011 r. "o niewyznaczanie terminu rozprawy do czasu otrzymania przez Sąd skargi skarżących z dnia 20 lipca 2011 r. na kolejną decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 17 czerwca 2011 r."
Wnioskiem z dnia 18 stycznia skarżący zwrócili się o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 4 sierpnia 2011 r. dopełniając wraz z nim czynności w postaci złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Wniosek ten nadany został do Sądu w palcówce pocztowej w dniu 17 stycznia 2012 r. (k. 44 akt). W uzasadnieniu wniosku skarżący wyjaśnili, że o wyroku z dnia 4 sierpnia 2011 r. dowiedzieli się w dniu 18 stycznia 2012 r. dzwoniąc do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Wydziału Informacji Sądowej. Wskazali, że z przyczyn od nich niezależnych nie złożyli wniosku w terminie, albowiem nie wiedzieli, że na dzień 4 sierpnia 2011 r. został wyznaczony termin rozprawy, tym bardziej, że pismem z dnia 27 lipca 2011 r. wnioskowali o niewyznaczanie terminu rozprawy do czasu otrzymania skargi w innej sprawie związanej z już rozpoznawaną. Wskazali nadto, że nie wiedzieli o terminie rozprawy, gdyż był to okres urlopowy i w tym właśnie czasie przebywali na urlopie poza miejscem zamieszkania, dlatego nie odebrali korespondencji zawierającej zawiadomienie. Nie przywrócenie terminu spowoduje dla nich ujemne skutki procesowe i pozbawi możliwości dochodzenia ich słusznych praw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. stanowi, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Przesłanki przywrócenia terminu, wynikające z art. 87 p.p.s.a. to: uprawdopodobnienie przez osobę zainteresowaną braku swojej winy, wniesienie przez zainteresowanego wniosku o przywrócenie terminu, dochowanie terminu do wniesienia takiego wniosku i dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony termin.
W niniejszej sprawie skarżący nie uprawdopodobnili, iż niezachowanie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia nastąpiło bez ich winy.
Przesyłki skierowane do każdego ze skarżących zawierające zawiadomienie o terminie rozprawy wyznaczonej na dzień 4 sierpnia 2011 r., zgodnie z art. 73 p.p.s.a., awizowano dwukrotnie w dniach 28 czerwca i 7 lipca 2011 r., zawiadomienie o pozostawieniu przesyłek w placówce pocztowej umieszczając w oddawczej skrzynce pocztowej. Tak awizowane przesyłki uznano za doręczone z dniem 14 lipca 2011 r. w trybie art. 73 § 4 p.p.s.a. Awizowanie oznacza zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie 7 dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, które umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe.