Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty za niezagospodarowanie nieruchomości gruntowej w terminie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 lipca 2015 r., nr [...] w przedmiocie opłaty za niezagospodarowanie nieruchomości gruntowej w terminie postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 14 lipca 2015 r. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia 6 grudnia 2013 r. ustalającą A. opłatę za niezagospodarowanie w terminie dwóch nieruchomości gruntowych w wysokości 373.024,80 zł i 340.888,80 zł.

W skardze na powyższą decyzję A. zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na interesy finansowe skarżącego. Wskazała, że ewentualna zapłata dodatkowej opłaty powinna nastąpić dopiero po zakończeniu postępowania sądowoadministracyjnego. Konieczność ponoszenia na obecnym etapie dodatkowej opłaty godzi w interesy finansowe skarżącego oraz w proces inwestycyjny na przedmiotowej nieruchomości.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże - w myśl art. 61 § 3 tejże ustawy - po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania tego aktu lub czynności w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Podkreślić przy tym należy, że zgodnie z art. 61 § 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wstrzymanie wykonania aktu lub czynności traci moc z dniem: 1) wydania przez sąd orzeczenia uwzględniającego skargę; 2) uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę. Oznacza to, że instytucja ta jest jedynie środkiem tymczasowej ochrony strony skarżącej do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez sąd wyrokiem uwzględniającym skargę albo do uprawomocnienia się orzeczenia oddalającego skargę. Stąd jej zastosowanie, jako wyjątek od zasady wykonalności aktu, powinno być uzasadnione szczególnymi okolicznościami wskazującymi na istnienie realnego zagrożenia wystąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.

W związku z powyższym wnioskujący musi dokładanie określić okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, gdyż od uprawdopodobnienia niebezpieczeństwa wystąpienia znacznej szkody i trudnych do odwrócenia skutków zależy orzeczenie Sądu (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 kwietnia 2005 roku, sygn. akt II OZ 201/05, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Sąd nie orzeka o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu z urzędu, a wobec tego nie może stwierdzić, czy wykonanie aktu zagraża powstaniem znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków, jeżeli strona nie przytoczy w tym zakresie wystarczających okoliczności (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 sierpnia 2008 roku, sygn. akt II OSK 1041/08, Baza Orzeczeń LEX nr 527673).

W doktrynie wyrażono pogląd, który to pogląd Sąd podziela, zgodnie z którym: "Do wykazania, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest wystarczający sam wywód strony. Uzasadnienie takiego wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne w stosunku do wnioskodawcy.(...) - postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 listopada 2004 r., sygn. akt GZ 120/04 (LexPolonica nr 402376). Brak uzasadnienia wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04 (niepubl.)." - (tak J. P. Tarno w: "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz", Wydawnictwo LexisNexis Warszawa 2008, wydanie 3 - str. 218).

Strona 1/2