Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia F. B. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału w przedmiocie udzielenia informacji o sposobie zmiany osoby pełnomocnika z urzędu postanawia: odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 27 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku przyznał skarżącemu F. B. prawo pomocy w zakresie całkowitym przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. O wyznaczenie radcy prawnego dla skarżącego Sąd stosownie do art. 253 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej jako p.p.s.a zwrócił się do Okręgowej Izby Radców Prawnych , która do pełnienia tej funkcji wyznaczyła radcę prawnego K. J.
Wyrokiem z dnia 6 marca 201 r., sygn. akt II SA/Gd 551/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargi F. B. na uchwały Rady Gminy z dnia 20 września 2010 r., nr [...] w przedmiocie przystąpienia do zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, z dnia 30 grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały o przystąpieniu do zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, z dnia 30 sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Po doręczeniu odpisu wyroku z uzasadnieniem pełnomocnik poinformował Sąd o przedstawieniu stronie opinii o niecelowości wniesienia skargi kasacyjnej. Opinia ta zresztą została złożona do akt.
Skarżący pismem z dnia 27 kwietnia 2013 r., poinformował tut. Sąd, że wypowiada pełnomocnictwo udzielone r. pr. K. J. wnosząc jednocześnie o wyznaczenie innego pełnomocnika z urzędu w osobie r. pr. A. M. Ł. do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od opisanego powyżej wyroku. Dodatkowo przedstawił swoje stanowisko odnośnie zasadności złożonej przez siebie skargi.
W związku z powyższym poinformowano skarżącego - na zarządzenie Przewodniczącej Wydziału z dnia 7 maja 2013 r. - że skierowane do sprawy pismo z dnia 27 kwietnia 2013 r. zostało uznane za informację o wypowiedzeniu pełnomocnictwa r. pr. K. J. Jednocześnie pouczono skarżącego, że w kwestii zmiany osoby pełnomocnika powinien zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych, która na podstawie przyznanego przez Sąd prawa pomocy wyznacza konkretną osobę do pełnienia funkcji pełnomocnika z urzędu. Końcowo poinformowano skarżącego, że kwestie merytoryczne poruszane w piśmie nie mogą podlegać badaniu przez Sąd, gdyż w wydany w dniu 6 marca 2013 r. wyrok kończy sprawę przed Sądem I instancji.
W dniu 20 maja 2013 r. do tut. Sądu wpłynęło pismo F. B. z dnia 15 maja 2013 r. stanowiące zażalenie na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału. W piśmie tym skarżący wniósł o uchylenie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 7 maja 2013 r. oraz o zwrócenie się do Okręgowej Izby Radców Prawnych o wyznaczenie mu w charakterze pełnomocnika - radcy prawnego M. Ł., względnie o zwrócenie się do Okręgowej Izby Radców Prawnych o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu. Uzasadniając wniosek skarżący wskazał, że nie podziela stanowiska Przewodniczącej Wydziału odnośnie bezpośredniego zwrócenia się OIRP, albowiem nie ma takiego uprawnienia. Zgodnie bowiem z art. 253 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego zwraca się sąd do właściwej Okręgowej Izby Radców Prawnych. Wskazał, że dotychczasowemu pełnomocnikowi wypowiedział pełnomocnictwo ze skutkiem natychmiastowym z uwagi na jego nierzetelność. Dodatkowo powtórzył argumentację zawartą w piśmie z dnia 27 kwietnia 2013 r.