Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. W. na przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej przywrócenia stosunków wodnych na gruncie i wykonania urządzeń zapobiegających szkodom postanawia przyznać skarżącej prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Wnioskiem złożonym na urzędowym formularzu PPF M. W. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem z dnia 15 listopada 2013 r. Referendarz sądowy odmówił M. W. przyznania prawa pomocy, wskazując na nieprzedstawienie przez skarżącą w zakreślonym terminie informacji niezbędnych do prawidłowej oceny jej stanu majątkowego.
M. W. wniosła sprzeciw od tego postanowienia, w którym zakwestionowała posiadanie środków majątkowych umożliwiających jej poniesienie kosztów postępowania. Do sprzeciwu skarżąca dołączyła szereg dokumentów obrazujących jej sytuację majątkową.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.), w związku z wniesieniem sprzeciwu, postanowienie Referendarza sądowego z dnia 15 listopada 2013 r. utraciło moc i wniosek skarżącej podlegał rozpoznaniu na nowo.
Wnioskodawczyni w formularzu wskazała, że posiada mieszkanie o powierzchni 31,7 m 2 i gospodarstwo rolne o powierzchni 7,51 ha oraz że nie osiąga żadnych dochodów.
We wniosku wskazała ponadto, że pełne uzasadnienie wraz z dokumentacją źródłową zostanie przekazane Sądowi w terminie późniejszym.
W uzupełnieniu wniosku oraz w odpowiedzi na wezwanie wystosowane na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), M. W. oświadczyła, że prowadzone przez nią ekologiczne gospodarstwo rolne nie przynosi zysków, gdyż od 2009 r. jest zalewane. Wnioskodawczyni nie prowadzi innej działalności, a istniejące na stronach internetowych ogłoszenia o pokojach do wynajęcia oraz gabinecie homeopatii są od dawna nieaktualne. Oświadczyła ponadto, że nie posiada samochodu, ani środków na rachunkach bankowych, gospodarstwo domowe prowadzi samodzielnie, zalega z opłatami, straty spowodowane nieudanymi uprawami rolnymi pokrywa pożyczkami od osób prywatnych, co skutkuje powstaniem zadłużenia, na spłatę którego przeznaczyła przychody z dopłat dla rolników.
Skarżąca przedstawiła zaświadczenie z urzędu skarbowego z 12 sierpnia 2013 r., z którego wynika, że nie jest zarejestrowana jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą oraz że nie złożyła zeznania podatkowego za 2012 r., oświadczenie banku o przejęciu na własność pojazdu marki [...] z dnia 11 lipca 2012 r., zawiadomienie z 4 października 2013 r. o wysokości zadłużenia wnioskodawczyni z tytułu składek na ubezpieczenie KRUS, fakturę za wodę i ścieki z listopada 2013 r. na [...], faktury za energię elektryczną i paliwo gazowe oraz wyciągi z rachunków bankowych. Wnioskodawczymi przedstawiła ponadto decyzję w sprawie podatku rolnego za 2013 r. oraz zaświadczenie z banku z dnia 22 października 2013 r. o wpłatach z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Na podstawie art. 243 § 1 oraz art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 poz. 270, ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a., Sąd może - na wniosek strony - przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym.