Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. W. i S. P. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 18 lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie utrzymania urządzeń melioracji wodnej postanawia: odmówić przyznania M. W. prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2015 r. w sprawie sygn. akt II SA/Gd 673/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę M. W. i S. P. na opisaną decyzję Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej.
Wnioskiem z dnia 12 lutego 2015 r. złożonym na formularzu PPF M. W. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w pełnym zakresie poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Jak wynika z treści o oświadczeniu skarżąca posiada gospodarstwo rolne, z którego nie uzyskuje dochodów, jest osobą samotną, właścicielką gruntów rolnych o pow. 7,51 ha i mieszkania o pow. 31,7 m2. Podała też, że dokumentacja źródłowa oraz oświadczenia zostaną uzupełnione w możliwie najszybszym terminie.
Referendarz sądowy zarządzeniem z dnia 19 lutego 2015 r. zobowiązał skarżącą do przedłożenia szeregu dokumentów źródłowych oraz podania, skąd wnioskodawczyni czerpie środki na bieżące utrzymanie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Zobowiązanie otrzymała skarżąca w dniu 10 marca 2015 r., a następnie drogą elektroniczną zwróciła się o przedłużenie terminu. Poinformowano też skarżącą, w związku z kolejnym jej wnioskiem, że sąd nie doręcza pism drogą elektroniczną (korespondencja na kartach 166-171).
Następnie postanowieniem Referendarza sądowego z dnia 13 kwietnia 2015 r. w sprawie sygn. akt II SA/Gd 673/14 odmówiono wnioskodawczyni przyznania prawa pomocy. Odpis postanowienia otrzymała skarżąca w dniu 30 kwietnia 2015 r., a pismem nadanym dnia 7 maja 2015 r. wniosła sprzeciw, podając w jego treści, że zobowiązuje się do jego uzupełnienia w możliwie najszybszym terminie.
Rozpoznając wniosek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje.
Wobec wniesienia w terminie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego, na podstawie art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) straciło ono moc, a sprawa wniosku jest przedmiotem rozpoznania przez sąd. Na podstawie art. 245 § 1 tej ustawy prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 2), natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3). W przypadku osób fizycznych prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1), a w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2 cyt. przepisu).
Wniosek skarżącej obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego, a zatem dotyczy przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. Obowiązkiem strony skarżącej było zatem wykazanie, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Na podstawie art. 255 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w sytuacji, gdy oświadczenie strony zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
Ponieważ oświadczenie zawarte we wniosku M. W. na formularzu PPF nie było wystarczające, zobowiązano wnioskodawczynię do jego uzupełnienia, czego nie wykonała w ogóle, również do dnia niniejszego postanowienia. Także sprzeciw nie zawiera jakichkolwiek argumentów, które wykazałyby sytuację majątkową wnioskodawczyni uzasadniająca przyznanie jej prawa pomocy w zakresie całkowitym. Strona uchyla się od wykonania zobowiązania, co oznacza, że jej sytuacja majątkowa nie została wykazana na tyle, by skorzystała z przywileju, jakim jest przyznanie prawa pomocy, a tym samym przerzucenie wszystkich kosztów postępowania oraz zapewnienie profesjonalnej pomocy prawnej z urzędu na Skarb Państwa. Na podstawie złożonego formularza nie można uznać, że wnioskodawczyni spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Nie została dostatecznie wyjaśniona kwestia wysokości dochodów wnioskodawczyni oraz koniecznych wydatków, a w szczególności skąd czerpie środki na utrzymanie skoro nie uzyskuje żadnych dochodów.
Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowił jak w sentencji.