Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej [...] w S. G. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 25 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie dokonania oceny stanu technicznego obiektu postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Spółdzielnia Mieszkaniowa w S. G. we wniesionej do Sądu skardze na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 25 listopada 2016 r. nr [...] zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Postanowieniem tym Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 29 września 2016 r. nr [...], mocą którego nałożono na skarżącą obowiązek przedłożenia oceny technicznej sporządzonej przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane w odpowiedniej specjalności dot. prawidłowości robót budowlanych związanych z wykonaniem instalacji centralnej ciepłej wody użytkowej w budynku mieszkalnym wielorodzinnym na działce nr w obrębie ewidencyjnym nr przy ul. O. K. w S. G., zawierającej analizę zgodności wykonanych robót z przepisami, określając zakres czynności niezbędnych do wykonania w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem we wskazaniem robót, które wyeliminują nieprawidłowości tj. zajęcie czynnego przewodu spalinowego mieszkania nr (kanału w kominie oznaczonym nr) na prowadzenie instalacji ciepłej wody użytkowej, określając termin wykonania obowiązku do dnia 27 stycznia 2017 r.
Skarżąca wskazała, że postanowienie to powinno zostać wstrzymane z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody tj. niezasadność poniesionych dotychczas kosztów jak również z uwagi na termin zakreślony dla wykonania oceny technicznej, w tym oględzin i zapoznania się z dokumentacją.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego w niniejszej sprawie postanowienia nie zasługuje na uwzględnienie.
Art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2016 r., poz. 718) stanowi, że wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże, zgodnie z art. 61 § 3 tej ustawy, sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z przywołanej regulacji wynika, że istnieją dwie alternatywne przesłanki wstrzymania przez sąd zaskarżonego aktu a są nimi: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków. Przesłanki te mogą zaistnieć łącznie lub oddzielnie. Przy czym przesłankę wyrządzenia znacznej szkody należy interpretować jako szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego tj. np. w sytuacji, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04, Legalis). Zaś trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości a powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 1841/09, Legalis).