Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść po rozpoznaniu w dniu 29 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G., W. G. i P. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 21 września 2000 r., nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego postanawia odmówić skarżącej J. G. przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 10 listopada 2010 r.
Wyrokiem z dnia 10 listopada 2010 r. wydanym na rozprawie, Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę J. G., W. G. i P. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 21 września 2000 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego. Orzeczenie to stało się prawomocne z dniem 11 grudnia 2010 r.
W piśmie wniesionym dnia 2 sierpnia 2011 r. J. G. wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie tego wyroku. Skarżąca podniosła, iż nie została poinformowana o przedmiotowej sprawie. Adres, na który przesłano zawiadomienie o rozprawie jest jej adresem stałego zameldowania ale obecnie mieszka ona w innym mieście. O wydanym w sprawie wyroku dowiedziała się, kiedy jej brat P. G. odebrał pismo z Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego z dnia 11 lipca 2011 r. W piśmie z dnia 6 września 2011 r. J. G. wyjaśniła, iż przyczyna uchybienia terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku ustała z dniem 27 lipca 2011 r., kiedy to P. G. przesłał jej w postaci elektronicznej pismo Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 11 lipca 2011 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Zgodnie zaś z art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
W myśl art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do Sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.).
Skarżąca wykazała, iż wniosek o przywrócenie terminu złożyła w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Oceniając zasadność wniosku Sąd stwierdził, skarżąca nie uprawdopodobniła okoliczności wskazujących na brak jej winy w uchybieniu terminu. Przytoczone w uzasadnieniu wniosku okoliczności faktyczne nie świadczą o braku winy strony w uchybieniu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia.
W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że brak winy w uchybieniu terminu winien być oceniany w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od osoby dbającej należycie o swoje interesy. Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem strony zachowania szczególnej staranności przy prowadzeniu własnych spraw. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej, można zatem mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Za niedopuszczalne uznaje się przywrócenie terminu, gdy strona dopuściła się zawinienia w uchybieniu terminu, mającego charakter choćby lekkiego niedbalstwa.