Sprawa ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 07 lutego 2017 r. w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 9 listopada 2016 r., nr [...], w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

H. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 9 listopada 2016 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowalnego z dnia 20 września 2016 r. o rozbiórce obiektu budowlanego nietrwale związanego z gruntem (na stopach betonowych) o konstrukcji drewnianej pełniącego funkcję rekreacji indywidulanej o wymiarach 5,80m x 5,15m z tarasem 2,00m x 5,15m, wybudowanego bez pozwolenia na budowę na terenie działki nr [...] położonego w obrębie ewidencyjnym K. B. gmina K. W skardze sformułowała wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wskazując, że wykonanie tej decyzji w warunkach zimowych na wskazanym terenie jest praktycznie niemożliwe m.in. dla tego, że skarżąca mieszka od terenu wskazanej działki w odległości 450 km.

Rozpoznając wniosek o wstrzymanie zaskarżonej decyzji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji jest zasadny.

Zgodnie z art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718), zwanej dalej p.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności, jednakże po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.

Skarżący, składając wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji, winien wykazać istnienie przesłanek wskazanych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Zatem do wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności konieczne jest spełnienie przynajmniej jednej ze wskazanych przesłanek, przy czym ciężar wykazania ich istnienia spoczywa na skarżącym. W orzecznictwie sądów administracyjnych dominujący jest pogląd, że niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza, iż chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot wyegzekwowanego świadczenia ani nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.

W rozpoznawanej sprawie aktem, którego wstrzymania domaga się skarżąca, jest decyzja o nakazie rozbiórki samowolnie wybudowanego obiektu budowlanego o funkcji letniskowej wraz z tarasem. Z uzasadnienia skargi wynika, że skarżąca jest osobą w podeszłym wieku, gdyż ma 90 lat, mieszkającą w Ł., czyli w odległości około 450 km od lokalizacji samowolnie wzniesionego budynku, dla której przedmiot samowoli stanowi dorobek jej życia, i którego odtworzenie po ewentualnej rozbiórce byłoby dla niej dużym obciążeniem finansowym. Z oświadczeń skarżącej, potwierdzonych zgromadzonym materiałem dowodowym, wynika, że przedmiot samowoli stanowi niewielki obiekt budowlany pełniący funkcję rekreacyjną, z którego korzysta skarżąca wraz ze swoją rodziną w okresie letnim. Z wyjaśnień skarżącej wynika, że obiekt ten ma skromny charakter, który nie szpeci okolicy, wręcz przeciwnie wpisuje się charakter otoczenia.

Strona 1/2