Sprawa ze skargi Z. K. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku z 19 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Gd 766/09 w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego rozbiórki obiektu budowlanego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2011r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. K. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku z 19 maja 2011 r. sygn. akt II SA/Gd 766/09 w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego dotyczącego rozbiórki obiektu budowlanego postanawia odrzucić skargę o wznowienie postępowania.

Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 5 września 2011 r. Z. K. wniósł skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 19 maja 2011 r., w sprawie II SA/Gd 766/09.

Skarżący powołał się na przepisy art. 435 § 1 K.p.k. w związku z art. 453 § 2 K.p.k., zarzucając, że nie odczytano na rozprawie jego pisma procesowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wznowienie postępowania sądowego jest wyjątkową, obwarowaną licznymi rygorami instytucją. Nadzwyczajny charakter tego środka prawnego, skierowanego przeciwko prawomocnemu orzeczeniu powoduje, że przywrócenie stanu sprzed wydania orzeczenia kończącego postępowanie sądowe może nastąpić wyłącznie z przyczyn ściśle określonych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), co wynika z jej art. 270.

Z przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, że można żądać wznowienia postępowania:

1. z powodu nieważności, jeżeli w składzie sądu uczestniczyła osoba nieuprawniona albo jeżeli orzekał sędzia wyłączony z mocy ustawy, a strona przed uprawomocnieniem się orzeczenia nie mogła domagać się wyłączenia; jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej albo nie była należycie reprezentowana lub jeżeli wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania; nie można jednak żądać wznowienia, jeżeli przed uprawomocnieniem się orzeczenia niemożność działania ustała lub brak reprezentacji był podniesiony w drodze zarzutu albo strona potwierdziła dokonane czynności procesowe (art. 271 ustawy);

2. gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie (art. 272 § 1 ustawy); gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na podstawie umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską (art. 272 § 3 ustawy);

3. orzeczenie zostało oparte na dokumencie podrobionym lub przerobionym albo na skazującym wyroku karnym, następnie uchylonym; orzeczenie zostało uzyskane za pomocą przestępstwa; w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu; w razie późniejszego wykrycia prawomocnego orzeczenia dotyczącego tej samej sprawy (art. 273 ustawy);

Z powodu przestępstwa można żądać wznowienia postępowania jedynie wówczas, gdy czyn został ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów (art. 274).

Zgodnie natomiast z treścią art. 280 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. W braku jednego z tych wymagań sąd wniosek odrzuci, w przeciwnym razie wyznaczy rozprawę.

Strona 1/2