Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 2 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. J. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie o odmowie wstrzymania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 października 2016 r., nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji w sprawie rekultywacji gruntów postanawia oddalić wniosek.
Postanowieniem z dnia 7 marca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej w sprawie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Odpis postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie zaskarżenia doręczono skarżącemu w dniu 14 marca 2017 r. (potwierdzenie odbioru karta 28).
Do akt sprawy w dniu 21 marca wpłynęła opłata sądowa w kwocie 100 zł, bez tytułu wpłaty (potwierdzenie karta 27) oraz złożono 2 odpisy skargi z dnia 18 listopada 2016 r. (koperta wraz z prezentatą karty 29-30). Wykonując zobowiązanie sądu z dnia 5 kwietnia 2017 r. (karta 31) skarżący oświadczył, że zgodnie z pouczeniem dokonał opłaty od zażalenia. Następnie w piśmie procesowym nadanym dnia 2 maja 2017 r., kwestionując możliwość nadania do sądu odpisów skargi zamiast zażalenia, z ostrożności procesowej skarżący wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie o odmowie wstrzymania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek oświadczył, że rzekome przekroczenie terminu do wniesienia zażalenia jest niezależne i niezawinione przez skarżącego przekonanego o umieszczeniu w kopercie właściwego pisma (wniosek karty 41-42). Zażalenie złożone zostało następnie pismem nadanym w dniu 19 maja 2017 r. (karta 48).
Wyrokiem z dnia 24 maja 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę wniesioną przez W. J.
Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Przesłanki przywrócenia terminu wymienia art. 87 p.p.s.a. i są nimi: złożenie wniosku wraz z uprawdopodobnieniem braku winy w uchybieniu terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.), dochowanie terminu do wniesienia takiego wniosku (art. 87 § 1 p.p.s.a.) i dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony termin (art. 87 § 1 p.p.s.a.).
Sąd przyjął w okolicznościach niniejszej sprawy, wynikających z licznych zobowiązań skierowanych do skarżącego, że warunki formalne wniosku zostały dochowane: wniosek nadany w urzędzie pocztowym w dniu 2 maja 2017 r. został złożony w terminie tygodniowym liczonym od dnia 27 kwietnia 2017 r., w którym skarżący powziął informację od sądu, że zamiast zażalenia złożył 2 odpisy skargi, dopełniono też wraz z wnioskiem czynności wniesienia zażalenia, co miało miejsce w dniu 19 maja 2017 r., na kolejne wezwanie od sądu.
W konsekwencji oceniając przedmiotowy wniosek pod względem zachowania przesłanki przywrócenia terminu, o której mowa w art. 86 § 1 p.p.s.a. sąd uznał, że skarżący nie uprawdopodobnił braku winy w uchybieniu terminu. Termin do wniesienia zażalenia na postanowienie z dnia 7 marca 2017 r. upłynął dla skarżącego w dniu 21 marca 2017 r., natomiast zażalenie złożono w dniu 2 maja 2017 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu (przyjmując wykonanie w terminie zobowiązania sądu z dnia 11 maja 2017 r. o uzupełnienie braków pisma).
Brak winy w uchybieniu terminu ocenia się na podstawie wszystkich okoliczności sprawy, przede wszystkim w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o swoje interesy. Niniejszy wniosek nie zawiera jednak uzasadnienia, które dostatecznie uprawdopodobnia przyczynę uchybienia terminu, tak aby sąd nie miał wątpliwości, że w istocie przyczyna tego uchybienia była niezawiniona. Argumentacja strony skarżącej co do okoliczności niezależnych i niezawinionych, a w istocie sprowadzająca się do tego, że skarżący był przekonany o przesłaniu do sądu właściwego pisma procesowego nie usprawiedliwia braku winy, przeciwnie świadczy o braku dbałości i staranności w prowadzeniu sprawy. Pozostaje niewątpliwym, co wynika z akt sprawy, że skarżący nadesłał do sądu w terminie tygodniowym do wniesienia zażalenia 2 odpisy skargi, a nie zażalenie i jego odpis.
Uchybienie terminu do złożenia zażalenia na postanowienie o odmowie wstrzymania zaskarżonej decyzji zdaniem sądu nosi znamiona niedbalstwa, a nawet lekka postać winy wyłącza dopuszczalność przywrócenia terminu.
Z przedstawionych przyczyn Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. oddalił wniosek.