Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 31 grudnia 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L. S. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 24 lipca 2008r., nr [...] w przedmiocie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności postanawia: 1. przywrócić skarżącemu termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy, 2. przyznać skarżącemu L. S. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych,
Zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 20 listopada 2008r. na podstawie art. 257 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) pozostawiono wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, z uwagi na złożenie wniosku na urzędowym formularzu po upływie terminu.
Sprzeciw od powyższego zarządzenia złożył L. S. domagając się uwzględnienia jego wniosku i przyznania prawa pomocy, a także przywrócenia terminu do złożenia formularza PPF. Skarżący wskazał, że ma depresję po niedawnym zgonie jego żony. Nadto uzupełniając wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych wskazał, że znajduje się w trudnej sytuacji majątkowej, ma długi, które powstały w związku z długotrwałą, ciężką chorobą żony. Jedynym źródłem jego utrzymania jest świadczenie emerytalne w wysokości 870 zł, a zatem nie jest w stanie uiścić wpisu sądowego bez uszczerbku dla swego utrzymania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny ustalił i zważył co następuje:
W myśl przepisu art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), w związku z wniesieniem sprzeciwu zarządzenie referendarza sądowego z dnia 20 listopada 2008r. utraciło moc. Tym samym wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 85 cyt. ustawy czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, jednakże strona, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym - bez swojej winy- może wnioskować o przywrócenie terminu (art. 86 § 1 ustawy).
Pismo z wnioskiem o przywrócenie o terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miałaby być dokonana, w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, w piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Zgodnie z treścią art. 87 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przesłankami uzasadniającymi przywrócenie terminu są:
1) wniesienie pisma z wnioskiem przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu
2) uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu
3) dokonanie - równocześnie ze złożeniem wniosku - czynności, do dokonania której terminowi uchybiono.
Warunkiem przywrócenia terminu jest uprawdopodobnienie braku winy w jego uchybieniu. Winę pojmuje się w sposób obiektywny - wymagając od strony staranności. Od strony postępowania można bowiem oczekiwać i wymagać szczególnej staranności w zakresie prowadzenia swych spraw. O braku zaś winy można mówić, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. W szczególności zaś przesłankę przywrócenia terminu może stanowić choroba strony, która uniemożliwia dokonanie jakichkolwiek czynności procesowych.
W ocenie Sądu skarżący uprawdopodobnił dołączonymi do wniosku dokumentami brak swojej winy w uchybieniu terminu, dokonał czynności, do dokonania której terminowi uchybił oraz zachował siedmiodniowy termin do wniesienia wniosku od dnia ustania przyczyny uchybienia. Dlatego też Sąd przywrócił termin na podstawie art. 86 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Przepis art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje
1) w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania
2) w zakresie częściowym - gdy wykaże nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
W ocenie Sądu w niniejszej sprawie zachodzą podstawy do przyznania skarżącemu prawa pomocy w części. W świetle okoliczności wynikających ze złożonego przez skarżącego oświadczenia majątkowego Sąd uznał, że sytuacja majątkowa w zestawieniu z wykazanymi przez skarżącą kosztami koniecznego utrzymania wskazuje, że nie jest on w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania.
Okoliczność ta zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uzasadnia przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym, a mianowicie zwolnienie od kosztów sądowych.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym.