Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 17 grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie zgody na sprzedaż nieruchomości postanawia przywrócić skarżącemu M. G. termin do wniesienia skargi na uchwałę Rady Miejskiej z dnia 17 grudnia 2007 r. nr [...].
Zaskarżoną uchwałą z dnia 17 grudnia 2007r. Rada Miejska wyraziła zgodę na sprzedaż nieruchomości gruntowej, położonej w obrębie 7 miasta L. przy ul. Z., stanowiącej działkę nr [[...]], o pow. [[...]] m2, w drodze bezprzetargowej na poprawienie warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, działki nr [[...]].
M. G. złożył w dniu 5 września 2008r. skargę na przedmiotową uchwałę wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podnosząc, że nie został Rada Miejska nie udzielił mu informacji o uchwale.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie przed sądami administracyjnymi regulowane jest przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270).
Zgodnie z art. 85 tej ustawy czynność podjęta w postępowaniu sądowym przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, jednakże strona która nie dokonała w terminie czynności - bez swojej winy- może wnioskować o przywrócenie terminu (art. 86 § 1 ustawy).
Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miałaby być dokonana, w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się natomiast za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Po upływie roku od uchybionego terminu, jego przywrócenie jest dopuszczalne tylko w przypadkach wyjątkowych.
Zgodnie z regulacją art. 87 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przesłankami uzasadniającymi przywrócenie terminu są:
1. wniesienie pisma z wnioskiem przywrócenie terminu w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu,
2. uprawdopodobnienie okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu,
3. dokonanie - równocześnie ze złożeniem wniosku - czynności, do dokonania której terminowi uchybiono.
W postanowieniu z dnia 20.06.1995r. ( III ARN 21/95,OSNP1995/24/298 ) Sąd Najwyższy stwierdził, że organ gminy, do którego wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 16, poz. 95 ze zm.) jest zobowiązany niezwłocznie po otrzymaniu tego wezwania powiadomić stronę, że w razie bezskutecznego upływu dwumiesięcznego terminu do załatwienia sprawy przysługuje skarga do sądu administracyjnego (art. 9 Kpa). W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że nie jest prawidłowe obarczanie obywateli ujemnymi konsekwencjami wynikającymi z rozbieżnej wykładni przepisów prawnych stosowanej przez organy administracji i sądy, zwłaszcza wtedy, gdy powołanie się w konkretnym przypadku na rezultaty tylko jednego, najmniej korzystnego dla obywateli, kierunku wykładni prowadzi wprost do ograniczenia lub zakwestionowania prawa obywateli do sądu. Podkreślił, że ocena braku winy skarżącego, który nie dokonał w terminie czynności procesowych, jest wprawdzie pozostawiona uznaniu sądu, jednak błędne jest twierdzenie, że wyrażona w art. 9 Kpa zasada informowania stron o treści przepisów prawnych ma zastosowanie tylko wtedy, gdy strona podejmuje czynności przed organem, nie dotyczy natomiast sytuacji, gdy mimo wcześniej podjętego działania strona w dalszym toku postępowania jest bierna i nie podejmuje starań o uzyskanie od organu wykładni czy też wskazówek o dalszych czynnościach, jakie w danej sprawie należałoby podjąć. Należy w tej kwestii przyjąć, że z treści art. 9 Kpa nie wynika, że organy administracji udzielają informacji tylko na wniosek zainteresowanej strony. Z konstrukcji tego przepisu wynika jednoznacznie, że ponieważ jest to ustawowo określony obowiązek organów administracji, powinny one informować strony o przysługujących im uprawnieniach z urzędu. Skoro ponadto uchwały organów gmin, w przeciwieństwie do decyzji administracyjnych, nie zawierają pouczenia o przysługujących środkach prawnych, to organy te, tym bardziej powinny informować stronę, która składała zastrzeżenia do treści uchwały, o przysługujących jej prawach.