Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Ł. na decyzję Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 11 października 2012 r., nr [...] w przedmiocie wykonania prac konserwacyjnych rowu melioracyjnego postanawia: odmówić przyznania wnioskodawcy prawa pomocy w zakresie częściowym przez zwolnienie od kosztów sądowych.
A. Ł. zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych. W złożonym oświadczeniu wskazane zostało, że wnioskodawca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z siostrą, nie ma nikogo na utrzymaniu. Źródłem dochodów gospodarstwa domowego jest dochód z gospodarstwa rolnego, który wnioskodawca w treści urzędowego formularza PPF ocenił na kwotę po 300 zł miesięcznie na każdą z osób w gospodarstwie (razem 600 zł miesięcznie). Wnioskodawca wskazał, że posiada gospodarstwo rolne o powierzchni 25 ha i dom o powierzchni 80 m2. Oświadczył, że gospodarstwo nie przynosi dochodów ze względu na suszę w latach 2009-2012. Z tego tytułu wnioskodawca spłaca kredyt klęskowy.
W związku z powziętymi wątpliwościami, co do stanu majątkowego i sytuacji zarobkowej skarżącego, na podstawie art. 255 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wezwano wnioskodawcę do przedłożenia szeregu dokumentów źródłowych, w szczególności wyciągów z kont bankowych wnioskodawcy i jego siostry, zawierających zestawienie operacji z okresu ostatnich trzech miesięcy, oświadczenie w przedmiocie ilości trzody chlewnej w 2012 r., zeznań podatkowych w zakresie podatku VAT za 2012 r. w zakresie prowadzonej produkcji rolniczej, decyzja o dopłatach bezpośrednich, dokumenty obrazujące ponoszenie wydatków na media.
W odpowiedzi na powyższe, wnioskodawca nadesłał do sądu pismo, a wraz z nim wyciągi ze swojego konta bankowego za listopad i grudzień 2012 r., decyzję dotyczącą dopłat bezpośrednich oraz opinię Wojewody szacującą poniesioną szkodą w gospodarstwie rolnym w okresie od 15 kwietnia 2011 r. do 6 maja 2011 r. na kwotę 25 676 zł. Z pisma strony wynika, że jego siostra nie posiada żadnego majątku ani konta w banku. Wnioskodawca i jego siostra nie korzystają z pomocy społecznej. Ponoszą wydatki za energię na poziomie 300 zł co drugi miesiąc. Wnioskodawca posiada ciągnik C-330, rocznik 1983 o wartości 8 000 zł. Z przedłożonych wyciągów z rachunku bankowego wnioskodawcy wynika natomiast, że na dzień 30 listopada 2012 r. saldo na jego koncie wynosiło 18 790 zł, zaś 31 grudnia 2012 r. - po spłacie raty kredytu w wysokości 10 000 zł - wynosiło 6 482,40 zł. Ponadto, z przedłożonej decyzji Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z 25 stycznia 2013 r. wynika, że wnioskodawca otrzymał płatności bezpośrednie w 2012 na poziomie 24 282,90 zł.
Referendarz sądowy uznając, że wnioskodawca nie wykazał okoliczności uzasadniających przyznanie mu prawa pomocy we wnioskowanej części postanowieniem z 4 marca 2013 r. odmówił przyznania prawa pomocy.
We wniesionym sprzeciwie A. Ł. wskazał, że ziemia rolna jaką posiada jest jego warsztatem pracy, natomiast okoliczność, ze ponosi straty jest wynikiem złych warunków atmosferycznych, a konkretnie suszy, która występuje od kilku lat z rzędu. Potwierdza to zdaniem skarżącego decyzja Wojewody, który chcąc pomóc rolnikom uruchomił kredyt klęskowy, z którego skarżący skorzystał. Ponadto skarżący wskazał, że błędnie referendarz uznał, że zostały już wypłacone dopłaty za 2012 r. Dopłaty bezpośrednie są dopłatami do poniesionych kosztów produkcji, nie służą konsumpcji wiec nie należy ich wliczać do dochodu. Dochodem może być jedynie zysk uzyskany z produkcji rolnej, aby uzyskać jego kwotę należy od kwoty nakładów na produkcje odjąć wartość produkcji. W przypadku gospodarstwa skarżącego jest to strata wynikła z klęski suszy. Środki zgromadzone na rachunku bankowym nie stanowią oszczędności a środki na bieżące wydatki tj. kupno paliwa, paszy dla zwierząt, nawozów, podatku. Skarżący wskazał, ze nie składa zeznań podatku VAT, gdyż nie spoczywa na nim obowiązek prowadzenia ewidencji podatkowej w tym zakresie. Produkcji trzody chlewnej nie rozwija natomiast, gdyż nie posiada własnej paszy, zaś zakup jej jest drogi. Stąd we wniosku nie wskazywał też na prowadzoną hodowlę. W ocenie skarżącego powyższe okoliczności powodują konieczność ponownego rozpoznania wniosku.