Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Diana Trzcińska po rozpoznaniu w dniu 10 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego N. N. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi D. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 13 września 2017 r., nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania w sprawie wydania nakazu przyłącza wodociągowych postanawia przyznać radcy prawnemu N. N. od Skarbu Państwa- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w kwocie 442,80 zł (czterysta czterdzieści dwa 80/100 złotych) za reprezentację skarżącej przed sądem I instancji oraz sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem referendarza sądowego z 21 grudnia 2017 r. skarżącej D. W. przyznano prawo pomocy w zakresie obejmującym, m. in. ustanowienie radcy prawnego. Okręgowa Izba Radców Prawnych w piśmie z 3 stycznia 2018 r. poinformowała, że wyznaczyła pełnomocnikiem skarżącej w niniejszej sprawie radcę prawnego N. N. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 14 marca 2017 r. w niniejszej sprawie oddalił skargę.
W pismach z 20 kwietnia 2018 r. pełnomocnik skarżącej poinformował, że nie widzi podstaw do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie, wobec czego przedłożył opinię prawną uzasadniającą to stanowisko. Jednocześnie, pełnomocnik wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu, oświadczając jednocześnie, że nie zostały one pokryte w żadnej części.
W tym stanie uznano, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, zwanej dalej P.p.s.a.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie mieć rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715, zwanego dalej rozporządzeniem), które weszło w życie w dniu 2 listopada 2016 r. Rozporządzenie to reguluje szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.
Zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz
2) niezbędne i udokumentowane wydatki radcy prawnego ustanowionego z urzędu. Wniosek o przyznanie tych kosztów musi zawierać oświadczenie, że opłata nie została zapłacona w całości lub w części.
Zasady ustalania opłat określa § 4 rozporządzenia, w którego wynika, że opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ogólną zasadą jest, że ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej 150% opłat określonych w rozdziałach 2-4, następuje z uwzględnieniem:
1) nakładu pracy radcy prawnego, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu;
2) wartości przedmiotu sprawy;
3) wkładu radcy prawnego w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie;