Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. P. na zarządzenie Burmistrza Miasta P. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zmiany zarządzenia w sprawie utrzymania czystości i porządku w gminie postanawia umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Pismem z dnia 11 kwietnia 2013 r. J. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem Burmistrza Miasta P. skargę na zarządzenie tego organu z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zmiany zarządzenia w sprawie utrzymania czystości i porządku w gminie. Zaskarżone zarządzenie zmieniało pierwotnie wydane przez ten organ zarządzenie z dnia [...] r. nr [...].
W dniu 19 czerwca 2013 r. strona nadesłała pismo, w którym oświadczyła, że nie podtrzymuje złożonej skargi z uwagi na uprawomocnienie się wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 lutego 2013 r., sygn. akt II SA/Gl 887/12 w sprawie ze skargi J. P. na zarządzenie Burmistrza P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm. - zwaną dalej p.p.s.a.) skarżący może cofnąć skargę. Cofniecie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Natomiast art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. stanowi, że Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy skarżący skutecznie cofnął skargę.
W rozpoznawanej sprawie Sąd nie dopatrzył się podstaw, które nakazywałyby uznać cofnięcie skargi za niedopuszczalne, dlatego też oświadczenie złożone przez J. P. w piśmie procesowym z dnia 19 czerwca 2013 r. jest skuteczne i Sąd jest nim związany.
Na marginesie Sąd stwierdza, że nie może odnieść się do pozostałych twierdzeń skarżącego zawartych w piśmie z dnia 19 czewrca 2013 r., gdyż odnoszą się one do prowadzonego przez organ postępowania egzekucyjnego, co nie stanowi przedmiotu postępowania w niniejszej sprawie.
W takim stanie rzeczy, na podstawie przepisów art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.