Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...]r., Nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie wykonania urządzeń zapobiegających szkodom p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r. nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wójta Gminy L. z dnia [...] r. znak [...] odmawiającej zobowiązania właściciela gruntu do przywrócenia stanu poprzedniego na gruncie, czy też wykonania urządzeń zapobiegających szkodom na dwóch działkach położonych w miejscowości L.
W toku postępowania sądowego wszczętego na skutek skargi A. P. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...]r., nr [...], wydaną na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., uchyliło zaskarżone postanowienie oraz decyzję organu pierwszej instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania. W odpowiedzi na skargę, organ wobec uwzględnienia skargi w całości, zawnioskował o umorzenie postępowania sądowego. Skarżąca A. P. pismem procesowym z dnia [...] r. cofnęła skargę. W tej sytuacji cofnięcie skargi uznać trzeba za skuteczne (art. 60 § 1 p.p.s.a.). Niezależnie od tego wskazać przyjdzie, że wskutek autokontroli organu doszło do wyeliminowania z obrotu prawnego zaskarżonego postanowienia, co oznacza również, że postępowanie sądowe wywołane wniesieniem skargi stało się i z tej przyczyny bezprzedmiotowe.
W tym stanie rzeczy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 p.p.s.a. oraz art. 161 § 1 pkt 3 w zw. z art. 54 § 3 p.p.s.a.
Kosztów postępowania sądowego nie zasądzono, gdyż wobec autokontroli organu nie wzywano strony skarżącej do uiszczenia wpisu od skargi, zaś innych kosztów związanych z wniesieniem skargi skarżąca nie wskazała.