Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2013 r. na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w P. na uchwałę Rady Gminy G. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
W dniu [...] r. Rada Gminy G. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie: Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy G.
Uchwała została podjęta na podstawie art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. 2001, Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j.: Dz. U. 2005, Nr 236, poz. 2008 z późn. zm.), a także art. 10 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 175, poz. 1458). Została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego z dnia 17 lipca 2006 r., Nr 81, poz. 2311.
Pismem z dnia [...] r., które wpłynęło do organu w dniu [...] r., Prokurator Rejonowy w P. zaskarżył ww. uchwałę wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w części dotyczącej rozstrzygnięć określonych w § 2, § 11 ust. 2 w części dotyczącej zapisu, w którym zobowiązano osoby utrzymujące psy "do właściwego oznakowania obiektu tabliczką z napisem "Uwaga! Pies!" lub o treści równoznacznej" oraz § 15 ust. 2 i 3 załącznika do uchwały. Zaskarżonej uchwale w zakwestionowanych częściach zarzucił naruszenie art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zw. z art. 7 i art. 94 Konstytucji RP.
W odpowiedzi na skargę Rada Gminy G. wniosła o umorzenie postępowania wskazując, iż skarga dotyczy uchwały, która została wyeliminowana z obrotu prawnego. W dniu [...] r. weszła bowiem w życie uchwała Rady Gminy z dnia [...] r. nr [...] w sprawie przyjęcia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy G., która to uchwała uchyliła uchwałę zaskarżoną przez Prokuratora Rejonowego w P. W konsekwencji w dniu [...] r. zaskarżona uchwała straciła moc.
Dodatkowym pismem procesowym z dnia [...] r. Prokurator Rejonowy w P. przywołując orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego podtrzymał skargę wywodząc, że uchylenie zaskarżonej uchwały nie czyni postępowania sądowego bezprzedmiotowym. W okresie jej obowiązywania uchwała mogła bowiem wywołać konkretne skutki prawne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z przyczyn formalnych wniesiona przez Prokuratora Rejonowego w P. skarga nie może podlegać merytorycznemu rozpoznaniu.
Wskazać w tym miejscu należy, że stosownie do art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 897 z późn. zm.) regulaminy utrzymania czystości i porządku na terenie gminy uchwalone przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych regulaminów, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, i mogą być zmieniane w zakresie upoważnienia zawartego w ustawie zmienianej w art. 1. Ustawa, o której mowa, weszła w życie w dniu 1 stycznia 2012 r. zmieniając m.in. zakres przedmiotowy regulaminu określony w normie upoważniającej organ gminy do jego wydania. Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 22 ust. 2 ww. ustawy regulaminy wydane w przeszłości nie straciły jednak mocy obowiązującej w dacie wejścia w życie ustawy, albowiem przywołany przepis wydłużył możliwość ich obowiązywania do czasu ich uchylenia bądź zmiany przez organ gminy. Jeśli jednak gmina z możliwości tej nie skorzystała to w dniu upływu 12 miesięcy od dnia 1 stycznia 2012 r. uchwały w przedmiocie regulaminów, o których mowa, z woli ustawodawcy utraciły moc. Taka właśnie sytuacja miała miejsce w przedmiotowej sprawie, z uwagi bowiem na upływ wskazanego wyżej terminu zaskarżona przez Prokuratora Rejonowego w P. uchwała utraciła moc obowiązującą (błędna jest zatem w tej mierze teza sformułowana w odpowiedzi na skargę, iż ww. uchwała straciła moc dopiero w dniu [...] r. kiedy to uchyliła ją przyjęta przez Radę kolejna uchwała, z mocy przywołanej normy zaskarżona uchwała w dacie tej w obrocie prawnym już bowiem nie istniała).