Sprawa ze skargi na decyzję SKO w B. w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie : Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C., P. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej p o s t a n a w i a : wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] M. C. i P. C., zawarli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadniając wniosek wskazali, na wadliwość zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach rozpoznając przedmiotowy wniosek zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 61 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej zwanej "p.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże sąd może na wniosek strony skarżącej wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności jeżeli zaistnieją szczególne okoliczności uzasadniające takie orzeczenie, tj. gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uwzględnienie wniosku o udzielenie tymczasowej ochrony w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, co stanowi odstępstwo od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 p.p.s.a., jest zatem uwarunkowane uprzednim stwierdzeniem, że spełniona została któraś z określonych powyżej przesłanek (okoliczności faktycznych o charakterze nadzwyczajnym).

W ocenie Sądu, rozpoznawany wniosek należało uwzględnić przede wszystkim z następujących względów. Stosownie do art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, w sprawach, o których mowa w przepisach działu III, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122, art. 124 ust. 1a, art. 124b ust. 1, art. 126 i art. 132 ust. 1a, w razie wniesienia skargi do sądu administracyjnego organ, który wydał zaskarżoną decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Wskazana powyżej norma stanowi przepis szczególny wobec art. 61 § 1 p.p.s.a., który ustala ogólną zasadę, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W konsekwencji podkreślić należy, że wstrzymanie decyzji wydanej w oparciu o przepisy działu III ustawy o gospodarce nieruchomościami jest obligatoryjne w wypadku, gdy decyzja taka zostanie zaskarżona do sądu administracyjnego.

W zawisłej sprawie sporna decyzja wydana została na podstawie art. 98 a ust. 1 - 3 o gospodarce nieruchomościami. W takiej sytuacji organ odwoławczy zobligowany był z urzędu wstrzymać jej wykonanie. Z akt sprawy natomiast jednoznacznie wynika, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. nie wydało takiego postanowienia. Zostało to potwierdzone również w piśmie organu z dnia 3 grudnia 2014 r. Niewykonanie przez organ administracji obowiązku nałożonego na niego art. 9 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie może skutkować ujemnymi skutkami dla skarżących. Odmowa wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji spowodowałaby bowiem, że skarżący znaleźliby się w gorszym położeniu niż osoby, na które również nałożono obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej, ale w stosunku do których, wobec wniesienia przez nich skargi, organ zachował się zgodnie z poleceniem wynikającym z art. 9 powołanej ustawy. Zachwiania zostałaby wówczas, przewidziana art. 32 ust. 1 Konstytucji RP zasada równości wobec prawa.

Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny działając na podstawie przywołanego wyżej art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. postanowił orzec jak w sentencji.

Strona 1/1