Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.), po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. D. na uchwałę Rady Gminy M. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy w kwestii wynagrodzenia adwokata tytułem nieopłaconych kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu p o s t a n a w i a: przyznać adwokatowi J. W. wynagrodzenie w kwocie [...] zł, w tym podatek VAT [...] zł oraz opłata skarbowa za udzielenie pełnomocnictwa [...] zł, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, płatne z budżetu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach).
Postanowieniem z dnia 10 lutego 2009 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach przyznał skarżącemu Z. D. prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika procesowego w osobie adwokata z urzędu. Okręgowa Rada Adwokacka w K. w wykonaniu powołanego postanowienia wyznaczyła pełnomocnikiem z urzędu adwokata J. W., któremu skarżący udzielił pełnomocnictwa procesowego w dniu [...] r.
W piśmie procesowym zgłaszającym swój udział w sprawie pełnomocnik skarżącego oświadczył, iż podtrzymuje wszystkie zarzuty i wnioski zawarte w skardze, wnosi o uchylenie zaskarżonej uchwały oraz zwraca się o zasądzenie kosztów postępowania. W kolejnym piśmie z dnia [...] r. na żądanie Sądu złożył oświadczenie, o którym mowa w § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
Postanowieniem z dnia 30 marca 2009 r. Sąd odrzucił skargę Z. D. na wskazaną wyżej uchwałę Rady Gminy M.
Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady te zawarte zostały w powołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., które w § 2 ust. 1 przewiduje, iż sąd zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, bierze pod uwagę jego niezbędny nakład pracy, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Podstawę zasądzenia powyższej opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 rozporządzenia. Opłata ta nie może być jednak wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy (§ 2 ust. 2 rozporządzenia). Nadto, zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata zostaje przez sąd podwyższona o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawach, w innej sprawie niż wymienione w ust. 1 pkt 1 lit. a - b powołanego przepisu, wynosi [...] zł.
W związku z powyższym, wobec odrzucenia skargi i uwzględniając niewielki nakład pracy pełnomocnika Sąd, działając na podstawie art. 250 p.p.s.a., przyznał adwokatowi wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w wysokości [...] zł, podwyższone o 22% stawkę podatku VAT, tj. o kwotę [...] zł, a zatem łącznie [...] zł. Wynagrodzenie to zostało powiększone również o kwotę [...] zł uiszczonych tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa udzielonego przez skarżącego. Jest to bowiem wydatek zaliczający się do kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w rozumieniu § 19 przywołanego wyżej rozporządzenia.