Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi postanawia: oddalić wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 18 lutego 2011 r. odrzucił skargę W. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że skarżący pomimo wezwania do uiszczenia wpisu od skargi, które to wezwanie zawierało pouczenie o konsekwencjach prawnych niedokonania czynności, należnej opłaty sądowej nie uiścił w wyznaczonym terminie.
Odpis wspomnianego postanowienia został doręczony na wskazany przez skarżącego adres do korespondencji w dniu 22 marca 2011 r., jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru. W piśmie procesowym nadanym w dniu 25 marca 2011 r. strona skarżąca zwróciła się o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego, wpłacając jednocześnie 100 (sto) złotych na rachunek bankowy Sądu.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu wskazano, że zaistniałe uchybienie było spowodowane "zawieruszeniem się gdzieś pomiędzy papierami dokumentu wzywającego do uiszczenia opłaty". Ponadto podniesiono, że W. W. stawił się osobiście w dniu 24 marca 2011 r. w siedzibie Sądu celem wyjaśnienia przyczyn odrzucenia skargi i wówczas dowiedział się o popełnionym przez siebie błędzie. Według skarżącego było to niedopatrzenie, niezamierzone przez niego działanie, a jako osoba niedoświadczona w prowadzeniu spraw sądowych prosi "o wyrozumiałość i wnioskuje jak powyżej".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 i art. 87 ustawy z dnia 30 lipca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - zwana dalej p.p.s.a.) sąd postanawia o przywróceniu uchybionego terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym, o ile zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu, wniosek ten zostanie wniesiony w ciągu siedmiu dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminowi, we wniosku strona uprawdopodobni okoliczności wskazujące na brak jej winy w uchybieniu terminowi, jednocześnie z wniesieniem wniosku o przywrócenie terminu strona dopełni czynności, dla której określony był termin.
Należy w tym miejscu zaznaczyć, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w powyższych przepisach przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo wniesienie wniosku przez zainteresowanego w określonym ustawowo czasie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczające do przywrócenia uchybionego terminu. Dodatkowo bowiem konieczne jest przynajmniej uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu.
Rozpoznając wniosek W. W. Sąd doszedł do przekonania, że brak jest przesłanek przemawiających za przywróceniem terminu do uiszczenia wpisu od skargi. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że strona skarżąca spełniła warunki formalne wskazane w art. 87 § 1 i § 4 p.p.s.a. Niemniej jednak podane przez skarżącego okoliczności uzasadniające wniosek nie uprawdopodabniają braku winy w uchybieniu wspomnianemu terminowi, a ta przesłanka, wymieniona w art. 86 § 1 p.p.s.a., stanowi konieczny, a jednocześnie podstawowy warunek do zastosowania tej instytucji. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa o braku winy można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku było niemożliwe z powodu przeszkody nie do przezwyciężenia, tj. że strona nie mogła tej przeszkody usunąć nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku