Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku usunięcia odpadów z nieruchomości na skutek wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na druku urzędowego formularza PPF oraz wniosku skarżącego w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata p o s t a n a w i a: 1) przywrócić skarżącemu termin do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy 2) zwolnić skarżącego z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych 3) ustanowić dla skarżącego adwokata z urzędu.
J. S. w skardze zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata. Następnie, na wezwanie Sądu, skarżący złożył wniosek na druku urzędowego formularza deklarując, że jedynym składnikiem majątku jest wymagający remontu budynek mieszkalny o pow. 74 m², który nie nadaje się do użytku ze względu na stan techniczny (brak wody, gazu i prądu). W dalszej części oświadczył, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a także że nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych ani też przedmiotów, których wartość przekracza 3.000 euro. Jedynym źródłem utrzymania się wnioskodawcy jest świadczenie emerytalne uzyskiwane w kwocie około 1744 zł netto miesięcznie, co zostało potwierdzone kopią przekazu pocztowego. Skarżący podniósł, że koszty leczenia pochłaniają miesięcznie kwotę 300 - 400 zł. Wskazał nadto, że jego nieruchomość jest dewastowana przez ciągłe kradzieże. Ze względu na odcięcie mediów korzysta z usług zapewniających podstawowe potrzeby, co łączy się z większymi wydatkami.
W odpowiedzi na wezwanie referendarza, w piśmie procesowym z dnia 21 października 2013 r. skarżący wyjaśnił, że nie dysponuje dokumentami, które potwierdziłyby wysokość wydatków związanych z utrzymaniem się. Nadto dodał, że nie korzysta z energii elektrycznej ani wody, gazu i usług telekomunikacyjnych, żywi się barach a zakupy robi na bieżąco. W konsekwencji nie jest w stanie udokumentować kosztów. Wskazał, że od czasu uwzględnienia jego wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie zawisłej przed Sądem (sygn. akt I SA/Gl 391/13) jego sytuacja finansowa jeszcze bardziej uległa pogorszeniu. Oświadczył, że podatek od nieruchomości to koszt około 100 zł kwartalnie. Poinformował, że został zwolniony z opłaty za wywóz nieczystości z uwagi na brak możliwości i warunków do prowadzenia gospodarstwa domowego.
W rozpoznawanej sprawie prawomocnym postanowieniem z dnia 25 października 2013 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach oddalił wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata z urzędu.
Wobec uprawomocnienia się powołanego postanowienia referendarza sądowego, Przewodniczący Wydziału II zarządzeniem z dnia 2 grudnia 2013 r. wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w kwocie 100,00 zł, tj. w wysokości określonej w § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.). Dla dokonania powyższej czynności wyznaczony został siedmiodniowy termin liczony od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie w terminie zakreślonym do uiszczenia opłaty sądowej skarżący wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Zarządzeniem z dnia 16 stycznia 2014 r. Przewodniczący Wydziału zobowiązał wnioskodawcę do wypełnienia i zwrotu urzędowego formularza druku PPF w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.