Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Kubik po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii skargi kasacyjnej skarżącej I. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1493/13 p o s t a n a w i a odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 10 lutego 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1493/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę I. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania, z powodu wniesienia jej z uchybieniem terminu.
Odpis tego orzeczenia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej został doręczony skarżącej w dniu 27 lutego 2014 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sądowych sprawy.
W dniu 28 lutego 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach wpłynęło pismo skarżącej zatytułowane "Odwołanie", w którym wniosła o wznowienie postępowania w powyższej sprawie, podnosząc, że kolejna odpowiedź Sądu jest niewłaściwa i nie odnosi się do wszystkich poruszanych przez nią kwestii.
Na podstawie zarządzenia z dnia 3 marca 2014 r. wezwano skarżącą do sprecyzowania treści ww. pisma, zakreślając siedmiodniowy termin pod rygorem przyjęcia, że pismo to stanowi osobiście sporządzoną skargę kasacyjną. Wobec braku odpowiedzi w wyznaczonym terminie, ww. pismo zostało potraktowane jako skarga kasacyjna od przedmiotowego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu
Administracyjnego, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. W myśl art. 175 § 1 P.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wymóg ten nie obowiązuje jedynie, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.).
Obowiązek ustanowiony w powołanym przepisie ma charakter bezwzględny, co o oznacza, że żadne szczególne okoliczności nie uprawniają strony do osobistego sporządzenia skargi kasacyjnej od postanowienia kończącego postępowanie w sprawie. Z treści skargi kasacyjnej nie wynika natomiast, aby wnosząca ją była adwokatem lub radcą prawnym, jak również nie wynika, aby była jedną z osób, o których mowa w art. 175 § 2 P.p.s.a. Jednocześnie skarżąca nie wykazała, że należy do kręgu wymienionych osób, zatem trzeba stwierdzić, że nie miała ona wymaganej ustawowo zdolności do sporządzenia przedmiotowej skargi kasacyjnej. Oznacza to, że wniesiona skarga kasacyjna jako niespełniająca wymogu określonego w art. 175 § 1 i 2 P.p.s.a., jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
W tej sytuacji - wobec treści art. 178 P.p.s.a, w myśl którego wojewódzki sąd administracyjny odrzuca na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak też skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie - należało orzec jak w sentencji.