Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. R., M. D. i B. H. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wymeldowania w kwestii wniosku skarżącej Z. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: oddalić wniosek o zwolnienie skarżącej od kosztów sądowych
Skarżąca, na druku urzędowego formularzy wniosku o przyznanie prawa pomocy zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Z treści złożonego przez nią formularza wynika, że wraz z małżonkiem prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, zajmując część (1/5) budynku mieszkalnego o pow. 290 m2, nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych ani też przedmiotów o wartości przekraczającej 3.000 euro. Źródłem utrzymania się skarżącej i jej małżonka są świadczenia emerytalne w wysokości 5081 zł brutto miesięcznie.
Na wezwanie referendarza sądowego wnioskodawczyni nadesłała dokumenty obrazujące stan jej zdrowia, wysokość wydatków przeznaczanych na media oraz poziom i źródło dochodów. Z dokonanego przez stronę zestawienia (pokrywającego się z treścią nadesłanych dokumentów) wynika, że miesięczne dochody w jej rodzinie kształtują się na poziomie 4404 zł netto miesięcznie, a bieżące wydatki, obejmujące opłaty za media, zakup lekarstw, opłacenie ubezpieczenia oraz dojazdy do lekarzy to kwota około 1400 zł miesięcznie.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U.z 2012 r. poz. 270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim i swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Przedmiotem badania przy analizie wniosku o przyznanie prawa pomocy jest całokształt okoliczności związanych z sytuacją materialną wnioskodawcy w kontekście kosztów, jakie strona zobowiązana będzie ponieść w postępowaniu sądowym. Na obecnym etapie tego postępowania koszty te sprowadzają się zasadniczo do wpisu od skargi, który wynosi 100 zł. Wpis ten, jak wynika ze znajdującego się w aktach sprawy polecenia przelewu został uiszczony.
W realiach niniejszej sprawy brak jest podstaw do przyznania skarżącej prawa pomocy albowiem nie można stwierdzić, aby jej sytuacja materialna wykluczała możliwość poniesienia kosztów sądowych. Przede wszystkim uwagę zwraca wysokość dochodów uzyskiwanych w rodzinie skarżącej - 4400 zł netto miesięcznie i proporcja pomiędzy tą wartością a stałymi wydatkami, mieszczącymi się w kwocie 1400 zł miesięcznie. To oznacza, że do dyspozycji strony i jej małżonka pozostaje 3.000 zł, co z powodzeniem pozwala na zaspokojenie pozostałych potrzeb bytowych, a w razie potrzeby na wygospodarowanie środków na pokrycie kosztów postępowania sądowego. Okoliczności tej nie zmienia zarówno wiek jak i stan zdrowia wnioskodawczyni i jej małżonka, gdyż nawet jeżeli uwzględni się wyższe od przeciętnych potrzeby takich osób, to i tak do dyspozycji strony pozostają środki pozwalające jej na pokrycie kosztów sądowych.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 2 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.