Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania na skutek wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi p o s t a n a w i a przywrócić skarżącemu termin do uiszczenia wpisu sądowego od skargi.
Postanowieniem z dnia 9 maja 2011 r., sygn. akt II SA/Gl 168/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej p.p.s.a., odrzucił skargę S. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r., nr [...]. Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru odpis powołanego postanowienia został doręczony skarżącemu w dniu 9 czerwca
2011 r.
W piśmie z dnia 15 czerwca 2011 r. (złożonym w siedzibie Sądu w tej samej dacie) skarżący zwrócił się z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, jednocześnie go opłacając.
W uzasadnieniu podał, że wezwania do uiszczenia wpisu nie otrzymał. Wyjaśnił, iż korespondencję odbiera w placówce pocztowej osobiście, zgłaszając się po nią regularnie. Nadto podkreślił, że podejmuje wszystko co jest do niego adresowane. Natomiast przesyłka sądowa zawierająca odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu nie została mu przekazana, nie wiedział też o fakcie jej awizowania, a w dalszej kolejności o zwróceniu jej do nadawcy.
Zarządzeniem z dnia 16 czerwca 2011 r. wnioskodawca zobowiązany został do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez nadesłanie dwóch jego odpisów, poświadczonych za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanych, celem doręczenia pozostałym stronom postępowania.
Uczestniczka postępowania korzystając z możliwości ustosunkowania się do przedmiotowego wniosku, pismem z dnia 21 lipca 2011 r. wystąpiła o jego odrzucenie. Powołując się na treść art. 73 p.p.s.a. uczestniczka podniosła, iż przesyłka sądowa zawierająca wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego pomimo prawidłowego jej awizowania nie została podjęta przez skarżącego, przy czym niedorzecznym jest stwierdzenie skarżącego, iż pracownik urzędu pocztowego, pomimo awizowania przedmiotowej przesyłki, przeoczył ją przy zgłoszeniu się po nią adresata.
Rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 p.p.s.a.). Wnioskodawca powinien uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.), a ponadto równocześnie z wnioskiem powinien dokonać czynności, której nie dokonał w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
W ocenie Sądu, w oparciu o normy powyżej przywołane, wniosek skarżącego o przywrócenie terminu jest uzasadniony i zasługuje na uwzględnienie. Okoliczności w nim przedstawione dostatecznie uprawdopodobniają, iż do uchybienia terminu doszło bez winy strony skarżącej. Biorąc pod uwagę przedmiot sprawy, a mianowicie rozstrzygnięcie organu o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego z lokalu przy ul. [...] w G., a także fakt, iż korespondencja sądowa doręczana jest na powyższy adres, to należało przyjąć, iż okoliczność taka może świadczyć o braku winy skarżącego w uchybieniu terminu. Strona skarżąca co prawda wnosząc skargę (a w szczególności wskazując adres do korespondencji), powinna przewidzieć, iż zainicjowanie postępowania sądowego może skutkować zobowiązaniem jej do podjęcia dalszych czynności, w tym wezwaniem jej do uiszczenia wpisu sądowego. Sąd jednakże miał na względzie, że pożądane jest zachowanie pewnego kompromisu polegającego na tym, by z jednej strony mieć na uwadze obiektywny miernik staranności, której można i trzeba wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy, z drugiej zaś strony powstrzymanie się od nadmiaru formalizmu, by z tego powodu nie zamknąć stronie prawa do sądu.
Również siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu został przez skarżącego zachowany. Bowiem za dzień ustania przyczyny uchybienia terminu Sąd przyjął datę doręczenia odpisu postanowienia o odrzuceniu skargi w rozpoznawanej sprawie, tj. 9 czerwca 2011 r., zaś rozpoznawany wniosek złożony został w siedzibie Sądu w dniu 15 czerwca
2011 r., a zatem przed upływem siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu. Dodatkowo wskazać wypada, że wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu uiszczono wpis sądowy, dokonując tym samym czynności, której nie podjęto w terminie.
Odnosząc się do pisma uczestniczki postępowania z dnia 21 lipca 2011 r. wskazać wypada, iż w brzmieniu art. 88 p.p.s.a. wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu jedynie wówczas jeśli jest spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny. Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy, iż żadna z wymienionych enumeratywnie w powołanym przepisie sytuacji nie występuje. Również nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem uczestniczki w kwestii braku wiary co do nie poinformowania przez pracownika poczty adresata o (dwukrotnie awizowanej) przesyłce sądowej, w przypadku jeśli nastąpił już zwrot owej przesyłki do nadawcy a adresat nie wiedział o jej awizowaniu.
Uwzględniając przytoczoną argumentację Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.