Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, , , po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. G. i A.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej postanawia: umorzyć postepowanie sądowe w zakresie rozstrzygnięcia o umorzeniu postępowania administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 25 października 2017 r., w sprawie ze skargi J. G. i A. G.na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej, w pkt 1 uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Z. Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] nr [...] oraz w pkt 2 umorzył postępowanie administracyjne.
Wyrok ten odnośnie orzeczenia zawartego w pkt 1 sentencji stał się prawomocny. Odnośnie natomiast orzeczenia zawartego w pkt 2 sentencji (umorzenie postępowania administracyjnego), został zaskarżony przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach skargą kasacyjną.
W następstwie jej rozpoznania Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 29 listopada 2019 r. sygn. akt I OSK 630/18 orzeczenie WSA uchylił i w tym zakresie przekazał sprawę temu sądowi do ponownego rozpoznania przesądzając, że postępowanie administracyjne powinno być kontynuowane i nie ma podstaw do jego umorzenia.
Rozpoznając sprawę ponownie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Skoro przedmiotem sprawowanej w niniejszej sprawie kontroli pod względem zgodności z prawem (art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2167)) jest decyzja, to rodzaj możliwych do wydania w takim postępowaniu rozstrzygnięć wynika z treści art. 145 i art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, dalej p.p.s.a.). Należy przy tym wziąć pod uwagę, że zaskarżona decyzja i poprzedzająca ją decyzja zostały już uchylone prawomocnym w tej części ww. wyrokiem WSA z dnia 25 października 2017 r.
Jak wynika natomiast z prawomocnego i wiążącego Sąd w niniejszej sprawie ww. wyroku NSA (w związku z treścią art. 190 p.p.s.a.) brak jest podstaw do wydania orzeczenia na podstawie art. 145 § 3 ustawy p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził bowiem, że postępowanie administracyjne powinno być w dalszym ciągu kontynuowane.
Oznacza to brak przedmiotu postępowania, w odniesieniu do którego Sąd mógłby wydać w tej sprawie merytoryczne rozstrzygnięcie.
W konsekwencji należało przyjąć, że postępowanie w zakresie przekazanym Sądowi wyrokiem z dnia 29 listopada 2019 r. jest bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 p.p.s.a.