Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. S. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty legalizacyjnej w kwestii wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu.
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w C. nr [...] z dnia [...] r., znak: [...] w przedmiocie ustalenia inwestorowi M. S. opłaty legalizacyjnej w wysokości [...] zł z tytułu nielegalnego wybudowania budynku mieszkalnego jednorodzinnego w W., na nieruchomości [...] przy ul. [...].
Postanowienie to zostało doręczone zarówno M. S. na adres do korespondencji, jak i jej pełnomocnikowi i zawierało prawidłowe pouczenie o prawie i trybie jego zaskarżenia do sądu administracyjnego. Zwrotne potwierdzenie odbioru zaskarżonego postanowienia przez pełnomocnika nie zawierało daty jego doręczenia. Wskazać nadto przyjdzie, iż znajdujące się w aktach administracyjnych pełnomocnictwo udzielone przez M. S. obejmowało jedynie postępowanie przed organem I instancji.
Pismem z dnia [...] r. skarżąca M. S. reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła na powyższe postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Do powyższej skargi dołączyła wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała przede wszystkim, iż przebywa na stałe za granicą, tym samym w postępowaniu przed organami administracji reprezentowana była dotychczas przez niewykwalifikowanego pełnomocnika, który o wydaniu zaskarżonego postanowienia poinformował ją dopiero w dniu [...] r. (z uwagi na utrudniony z nią kontakt).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach , zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i jej celem, a w konsekwencji przedmiotem tego postępowania wpadkowego jest ewentualne przywrócenie stronie uchybionego terminu. Cel taki nie istnieje, gdy w istocie nie doszło do uchybienia terminu. Wtedy też postępowanie w przedmiocie przywrócenia terminu jest bezprzedmiotowe, a wszczęte podlega umorzeniu. Z taką właśnie sytuacją mamy zdaniem Sądu do czynienia w niniejszej sprawie. Skoro bowiem skarżąca ustanowiła pełnomocnika jedynie w postępowaniu przed organem I instancji to termin do wniesienia skargi mógł być liczony od daty doręczenia postanowienia skarżącej. Z akt wynika, że nastąpiło to w dniu [...]r. Termin do wniesienia skargi upływał zatem [...] r. i w tym też dniu została ona nadana w urzędzie pocztowym. Skarga została zatem wniesiona w terminie.
Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 ustawy p.p.s.a.