Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg A. L. - G. i H. L. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie budowy obiektu budowlanego w kwestii wniosku skarżącego H. L. o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu p o s t a n a w i a przywrócić skarżącemu termin do wniesienia sprzeciwu.
Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Gl 199/13 odrzucono sprzeciw skarżącego H. L. od postanowienia referendarza sądowego z dnia 4 czerwca 2013 r. oddalającego wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, z powodu wniesienia go z uchybieniem terminu.
Odpis tego orzeczenia został doręczony skarżącemu H. L. w dniu 2 sierpnia 2013 r. W dniu 9 sierpnia 2013 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżący ten zwrócił się z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. W jego uzasadnieniu wskazał, że jest osobą w podeszłym wieku i do tego schorowaną. Z końcem czerwca jego stan zdrowia uległ znacznemu pogorszeniu, miał wysokie ciśnienie i [...], w związku z powyższym nie mógł udać się na pocztę celem wysłania pisma. Dodatkowo podniósł, że miesięcznie wraz z żoną wydaje około 2585 zł, a nie jak dotychczas przyjmowano kwotę 600 zł. Skarżący utrzymuje się z emerytury w wysokości 1858,94 zł. Za energię elektryczną, wodę, odbiór ścieków, wywóz nieczystości, telefon, ubezpieczenia i TV wydaje miesięcznie 870 zł. Przybliżony koszt leczenia farmakologicznego wynosi natomiast około 300 zł. Podobną kwotę na leki wydaje również jego żona. Koszty bieżących remontów oraz koszty przeznaczane na zakup środków czystości oscylują wokół kwoty 580 zł. A zatem wniosek ten w ocenie skarżącego jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że instytucja przywrócenia terminu ma charakter wyjątkowy i może być zastosowana jedynie wtedy, gdy wszystkie określone w nich przesłanki zostaną spełnione łącznie. Samo wniesienie wniosku przez zainteresowanego w wskazanym terminie oraz dokonanie czynności, dla której zakreślony był termin, nie jest wystarczającą przesłanką przywrócenia uchybionego terminu do dokonania czynności procesowej. Konieczne jest bowiem uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi on winy w niedochowaniu terminu.
Zdaniem Sądu wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu jest merytorycznie uzasadniony i zasługuje na uwzględnienie. Okoliczności przedstawione we wniosku dostatecznie uprawdopodobniają, że do uchybienia terminu do dokonania powyższych czynności doszło bez winy skarżącego w rozumieniu art. 86 ( 1 P.p.s.a. Przede wszystkim wskazać należy, że rozpoznając wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowoadministracyjnym należy mieć na uwadze prawo strony do rozpoznania sprawy przez Sąd. W ocenie Sądu skarżący w sposób przekonywujący uwiarygodnił swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niego niezależna i istniała przez cały czas, aż do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Skarżący z powodu złego stanu zdrowia nie mógł nadać na poczcie sprzeciwu w ustawowym terminie, jednakże dokonał tej czynności w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu.
Mając na uwadze powyższe, Sąd działając na podstawie art. 86 ( 1 P.p.s.a. w związku z art. 87 ( 1, ( 2 i ( 4 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.