Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. G. (G.) na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata z urzędu postanawia: 1) zwolnić skarżącego od kosztów sądowych 2) ustanowić dla skarżącego adwokata z urzędu
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy M. G. wystąpił o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata z urzędu, powołując się na szczupłość uzyskiwanych dochodów oraz trudne położenie materialne. Z treści formularza wynika, że skarżący samotnie prowadzi gospodarstwo domowe. W skład jego majątku wchodzi lokum o pow. 16 m2. Wnioskodawca nie posiada żadnego innego majątku, ani też oszczędności, zasobów pieniężnych lub papierów wartościowych jak również przedmiotów, których wartość przekraczałaby 3.000 euro. Źródłem utrzymania się strony jest zasiłek okresowy w wysokości 216 zł miesięcznie. Do druku formularza wnioskodawca dołączył orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (skarżący został zaliczony do lekkiego stopnia niepełnosprawności) oraz kopię decyzji Prezydenta Miasta D. o przyznaniu mu zasiłku okresowego.
W toku rozpoznania wniosku zważono, co następuje:
Przepis art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. Poz. 270 ze zm. - zwana dalej P.p.s.a.) konstytuuje zasadę odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego. Wyjątkiem od niej jest możliwość przyznania prawa pomocy, które stosownie do treści art. 245 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może zostać przyznane stronie w zakresie całkowitym lub częściowym.
Przyznanie prawa pomocy w formie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia fachowego pełnomocnika z urzędu może nastąpić wobec osoby fizycznej, która wykaże że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego (art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). Ocena sytuacji materialnej skarżącego prowadzi do wniosku, że zachodzą okoliczności wskazane w hipotezie.
Jedynym źródłem utrzymania się wnioskodawcy jest zasiłek okresowy, którego wysokość pozwala na zaspokojenie elementarnych potrzeb egzystencjalnych. Fakt uzyskania tego rodzaju świadczenia stanowi pośredni dowód trudnego położenia materialnego skarżącego, albowiem świadczenia z pomocy społecznej przyznawane są osobom znajdującym się w trudnym położeniu materialnym. Wskazane wyżej okoliczności pozwalają stwierdzić, że zarówno poniesienie kosztów postępowania sądowego jak i samodzielne opłacenie usług fachowego pełnomocnika leży poza zakresem możliwości finansowych strony.
Wobec tego , działając na podstawie art. 258 §1 i § 2 pkt 7 p.p.s.a., w związku z art. 246 § 1 pkt 1 tej ustawy orzeczono jak w sentencji postanowienia.