Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U.J. i T.J. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych w kwestii wniosku skarżących o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi p o s t a n a w i a: odrzucić wniosek o przywrócenie terminu.
Pismem z dnia [...] r. U. i T. J. wnieśli skargę na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych. Postanowieniem z dnia 26 lutego 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę, ponieważ skarżący nie uzupełnili w terminie braków formalnych tej skargi ( nie nadesłali 4 jej odpisów ). Odpis tego orzeczenia doręczono skarżącym w dniu 12 marca 2015 r.
W dniu 16 marca 2015 r. skarżący nadali w Urzędzie Pocztowym przesyłkę zawierającą brakujące odpisy skargi, a pismem nadanym w Urzędzie Pocztowym w dniu 14 kwietnia 2015 r. złożyli wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia powyższych braków formalnych skargi. Następnie wykonując wezwanie Sądu w piśmie z dnia 28 kwietnia 2015 r. wskazali, że datą w której ustała przyczyna uchybienia terminu był dzień 16 marca 2015 r., kiedy to skontaktowali się z sekretariatem tut. Sądu w celu wyjaśnienia treści wezwania. Skarżący podnieśli, że jest to ich pierwszy kontakt z Sądem, a pismo wzywające do uzupełnienia braków formalnych skargi było dla nich niezrozumiałe.
Zarówno organ administracji jak i uczestnicy postępowania pomimo takiej możliwości nie ustosunkowali się do przedmiotowego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej w skrócie P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie do art. 87 § 1 P.p.s.a. pismo z przedmiotowym wnioskiem wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 87 § 3 P.p.s.a.). Jednocześnie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 P.p.s.a.) oraz dokonać czynności, której strona nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 P.p.s.a.).
We wskazanych wyżej przepisach zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie, by wniosek mógł zostać uwzględniony. Jedną z przesłanek jest dochowanie przez zainteresowanego siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, który zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody. Wymóg zgłoszenia wniosku o przywrócenie terminu w powyższym siedmiodniowym terminie jest warunkiem formalnym rozpoznania wniosku, który sąd ma obowiązek badać w pierwszej kolejności, przed dokonaniem jego oceny merytorycznej, a więc przed rozpoznaniem, czy uchybienie terminowi nastąpiło bez winy strony. Niezachowanie siedmiodniowego terminu powoduje odrzucenie wniosku na podstawie art. 88 p.p.s.a. Niedopuszczalnym jest merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu, jeżeli sąd pozostaje w przekonaniu o złożeniu tego wniosku po terminie zakreślonym w art. 87 § 1 p.p.s.a. (por. post. NSA z dnia 28 lutego 2005 r., sygn. akt II FZ 1/05, niepubl.).
Przenosząc powyższą regulację na grunt rozpatrywanej sprawy przyjąć należy, że nie został zachowany siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi. Wskazany termin zgodnie z oświadczeniem skarżących rozpoczął bieg w dniu 16 marca 2015 r., gdy skarżący uzyskali wyjaśnienia dotyczące skierowanego do nich wezwania Sądu. Tymczasem wniosek o przywrócenie terminu został złożony dopiero w dniu 14 kwietnia 2015 r., a zatem niewątpliwie z przekroczeniem przewidzianego w art. 87 § 1 powołanej ustawy siedmiodniowego terminu do złożenia przedmiotowego wniosku.
Mając na względzie powyższe Sąd, działając na podstawie art. 88 w związku z art. 87 § 1 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.