Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Leszek Kiermaszek ( spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R.G. i M.B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości p o s t a n a w i a : odrzucić skargę kasacyjną
Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę R.G. i M.B. ze względu na wniesienie jej już po upływie ustawowego, trzydziestodniowego terminu do dokonania tej czynności. Odpis tego orzeczenia wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia środka zaskarżenia został doręczony skarżącej R.G., działającej w imieniu własnym oraz jako pełnomocnikowi skarżącej M.B.
W ustawowym terminie do wniesienia skargi kasacyjnej R.G. złożyła pismo procesowe z dnia [...] zatytułowane "skarga kasacyjna", w treści którego podniosła m.in. okoliczności związane z doręczeniem jej zaskarżonej decyzji Wojewody [...].
Mając na względzie, że o właściwym potraktowaniu pisma, zgodnym z intencjami autora, decyduje strona wnosząca pismo, przewodniczący Wydziału wezwał R.G. do udzielenia jednoznacznych wyjaśnień, czy wspomniane pismo stanowi - zgodnie z nazwą - skargę kasacyjną na postanowienie Sądu z dnia 18 czerwca 2009 r., czy też pismo - na co może wskazywać jego treść - potraktować należy jako wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Skarżąca została pouczona o konieczności udzielenia odpowiedzi w terminie 7 dni pod rygorem przyjęcia, że pismo procesowe z dnia [...] zgodnie z nazwą stanowi osobistą skargę kasacyjną. Z udzielonej przez R.G. odpowiedzi nie wynika jednak, aby wspomniane pismo należało traktować jako wniosek o przywrócenie terminu.
Zatem, traktując pismo jako skargę kasacyjną stwierdzić przyjdzie, że w myśl art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej: P.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Tego rodzaju środek zaskarżenia może również sporządzić sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem (art. 175 § 2 P.p.s.a.). Jest to warunek dopuszczalności takiej skargi, o czym skarżąca została pouczona wraz z doręczeniem odpisu postanowienia odrzucającego skargę.
W rozpoznawanej sprawie R.G., która sporządziła i wniosła skargę kasacyjną, nie należy do kręgu osób wymienionych w art. 175 § 1 i 2 P.p.s.a. W związku z tym należy uznać, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, a wobec tego na podstawie art. 178 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji postanowienia.