Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. na uchwałę Rady Miasta C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uznania za bezzasadną skargę na działalność Prezydenta Miasta C. w sprawie wykupu lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem bonifikaty p o s t a n a w i a 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić stronie skarżącej kwotę 300,00 zł ( słownie trzysta złotych ) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.
Pismem z dnia 23 marca 2015 r. B. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na uchwałę Rady Miasta C. z dnia [...]r. nr [...] uznającą za bezzasadną skargę na działalność Prezydenta Miast C. w sprawie wykupu lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem bonifikaty.
W odpowiedzi na skargę nadesłanej wraz z aktami sprawy organ wniósł o oddalenie skargi jako całkowicie bezzasadnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności zauważyć należy, że badanie merytorycznej zasadności skargi przez sąd administracyjny poprzedza ocena, czy mieści się ona w zakresie przedmiotowym postępowania sądowoadministracyjnego. Zakres ten został całościowo unormowany w art. 3 § 2, art. 3 § 3 oraz w art. 4 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - zwana dalej p.p.s.a.) i obejmuje między innymi skargi na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydane w indywidualnych sprawach;
5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków inne niż określone w pkt 5 podejmowane z zakresu administracji publicznej;
7. akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8. bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że zasadą jest dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej jedynie wówczas, gdy organy administracyjne podejmują działania w formach władczych lub stanowiących, a więc właściwych dla podmiotu publicznego funkcjonującego w ramach przyznanej mu zwierzchniej władzy (imperium) przysługującej państwu. Skarga wniesiona w sprawie, która wykracza poza zakres przedmiotowy, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Zgodnie z regulacją art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Jednak zgodnie z utrwalonym orzecznictwem uchwała organu gminy podjęta w związku ze skargą strony na działalność wójta ( też prezydenta miasta), wniesioną w trybie przepisów działu VIII KPA nie jest uchwałą podjętą w sprawie z zakresu administracji publicznej. Stanowi ona bowiem jedynie formę zawiadomienia wnoszącego taką skargę o sposobie jej załatwienia, a przez to tylko, że organ załatwia skargę w formie uchwały, nie staje się ona automatycznie uchwałą, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6 p.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2009 r., sygn. akt I OSK 407/09, dostępne na stronie www.orzeczenia.nsa.gov).
W związku z powyższym zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi wniesionej na podstawie art. 227 KPA, wyrażone przez radę gminy w formie uchwały, nie może zostać zaskarżone do wojewódzkiego sądu administracyjnego w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. W ocenie Sądu taki akt nie jest uchwałą podjętą w sprawie z zakresu administracji publicznej, nie kwalifikuje się zatem do katalogu spraw wymienionych w art. 3 § 2 p.p.s.a., a skarga w tym przypadku jest niedopuszczalna.
W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik skarżącej radca prawny K. K. w skardze z dnia 23 marca 2015 r. wyraźnie wskazała, że jej intencją było zaskarżenie uchwały Rady Miasta C. z dnia [...]r. nr [...] w sprawie rozpatrzenia skargi B. K. na działania Prezydenta Miasta C.
Zaskarżona uchwała - zawiadomienie o sposobie załatwienia skargi B. K. - została podjęta w trybie przepisów działu VIII KPA, co potwierdza zwłaszcza fakt, że została ona wydana w oparciu o art. 229 pkt 3 KPA. Mając zatem na względzie przedmiot skargi Sąd uznał skargę B. K. za niedopuszczalną.
W związku z powyższym, działając na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. oraz art. 58 § 3 p.p.s.a., należało orzec jak w sentencji. O zwrocie wpisu orzeczono na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.