Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uprawnień do kierowania pojazdami w kwestii wniosku skarżącego o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi p o s t a n a w i a 1. odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi, 2. zwrócić skarżącemu kwotę 200 (dwieście) złotych uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.
Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 maja 2012 r. odrzucono skargę P. N. z powodu nieuiszczenia wpisu od skargi. Odpis tego orzeczenia został doręczony skarżącemu w dniu 14 maja 2012 r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy (k. nr 19 akt sądowych).
Pismem z dnia 30 listopada 2012 r. nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 3 grudnia 2012 r. (k. nr 50 akt sądowych o sygn. II SA/Gl 920/12) skarżący wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu. Wniosek ten został sprecyzowany pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. W jego uzasadnieniu wskazano, że odrzucenie skargi z powodu nieuiszczenia opłaty było niezrozumiałe, w związku z powyższym skarżący wnosi o umożliwienie mu dokonania wpłaty i tym samym przeprowadzenie postępowania sądowego. Jego zdaniem został niesłusznie ukarany i czuje się poszkodowany. Na wezwanie Sądu skarżący uiścił wpis sądowy od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a , jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Stosownie natomiast do art. 87 § 1, 2 i 4 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w okresie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Równocześnie też z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
Z powyższej regulacji prawnej wynika zatem, że przywrócenie terminu procesowego jest instytucją mającą na celu ochronę zainteresowanego przed negatywnymi skutkami uchybienia terminu dla podjęcia czynności przez stronę. W powołanych wyżej przepisach zostały ustanowione przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie, by wniosek mógł zostać uwzględniony. Jedną z przesłanek jest dochowanie przez zainteresowanego siedmiodniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, który zaczyna biec dopiero od dnia ustania przeszkody. Wymóg zgłoszenia wniosku o przywrócenie terminu w powyższym siedmiodniowym terminie jest warunkiem formalnym rozpoznania wniosku, który sąd ma obowiązek badać w pierwszej kolejności, przed dokonaniem jego oceny merytorycznej, a więc przed rozpoznaniem, czy uchybienie terminowi nastąpiło bez winy strony. Niezachowanie siedmiodniowego terminu powoduje odrzucenie wniosku na podstawie art. 88 P.p.s.a. Niedopuszczalnym jest merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu, jeżeli sąd pozostaje w przekonaniu o złożeniu tego wniosku po terminie zakreślonym w art. 87 § 1 P.p.s.a. (por. post. NSA z dnia 28 lutego 2005 r., sygn. akt II FZ 1/05, niepubl.).
Składając wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi, skarżący powinien zatem w pierwszej kolejności wykazać kiedy odpadła przyczyna uchybienia terminu, tj. kiedy przestała istnieć przeszkoda w uiszczeniu przez niego wpisu od skargi. W dalszej zaś kolejności powinien uprawdopodobnić, że przeszkoda ta nie była przez niego zawiniona. Do wykazania tych okoliczności w terminie 7 dni skarżący został wezwany pismem z dnia 2 stycznia 2013 r. (k. nr 29 akt sądowych), które zostało mu doręczone (do rąk matki) w dniu 7 stycznia 2013 r. Wezwania tego skarżący nie wykonał. W tych okolicznościach należało przyjąć, że przeszkoda do uiszczenia wpisu przestała istnieć co najmniej w dacie doręczenia skarżącemu postanowienia o odrzuceniu skargi, tj. dnia 14 maja 2012 r., a to w sytuacji, gdy nie podniósł on nawet, że z przyczyn od niego niezależnych nie mógł uiścić wpisu w terminie zgodnie z wezwaniem doręczonym mu (do rąk ojca) w dniu 5 kwietnia 2012 r. Tym samym skoro przedmiotowy wniosek został nadany w urzędzie pocztowym dopiero w dniu 3 grudnia 2012 r., to uznać należało, że został wniesiony po upływie terminu, który można by było przyjąć za termin, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu w niedopełnieniu nakazanej czynności.
Mając na względzie powyższe Sąd, działając na podstawie art. 88 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia. O zwrocie uiszczonego wpisu orzeczono po myśli art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.