Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodnicząca Sędzia NSA Łucja Franiczek po rozpoznaniu w dniu 24 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu G. K. - M. od postanowienia starszego referendarza sądowego z dnia 27 sierpnia 2018 r. sygn. akt II SA/Gl 469/18 w sprawie ze skargi G. K. - M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uprawnień do kierowania pojazdami postanawia: utrzymać zaskarżone postanowienie w mocy.
W urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy z dnia
1 lipca 2018 r. skarżąca wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Wskazała, że gospodarstwo domowe prowadzi z mężem, posiada dom jednorodzinny o pow. 130 m2 oraz samochód osobowy marki [...]. Dochód gospodarstwa domowego kształtuje się na poziomie 2.400 zł (świadczenie emerytalne skarżącej; mąż bez dochodu). Do stałych miesięcznych kosztów skarżąca zaliczyła wydatki z tytułu: opłat za media (600 zł), zakupu opału (200 zł), leczenia męża (600 zł), utrzymania domu (200 zł), wyżywienia (400 zł) oraz kosztów paliwa do samochodu (400 zł). Razem wydatki podsumowała na kwotę 2.400 zł.
Referendarz sądowy wezwaniem z dnia 9 lipca 2018 r. zobowiązał skarżącą do uprawdopodobnienia okoliczności podniesionych we wniosku poprzez nadesłanie wymienionych w wezwaniu dokumentów, w terminie 7 dni. W wezwaniu pouczono skarżącą, że niezastosowanie się do wezwania w zakreślonym terminie może zostać potraktowane jako brak należytego wykazania przez stronę istnienia przesłanek przyznania prawa pomocy określonych w art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej zwanej Ppsa). Przesyłkę sądową doręczono skarżącej w dniu
30 lipca 2018 r., lecz pozostała ona bez odpowiedzi.
W świetle tych okoliczności referendarz sądowy postanowieniem z dnia
27 sierpnia 2018 r. oddalił wniosek skarżącej. Referendarz stwierdził, że wniosek skarżącej jest obarczony mankamentami dowodowymi. Nie udokumentowano bowiem niezbędnych wydatków ponoszonych przez skarżącą, w szczególności tych, które dotyczą kosztów utrzymania mieszkania. Brak jest także informacji o aktualnych dochodach męża skarżącej. Nie nadesłano w tym zakresie ani zaświadczenia pracodawcy, ani ewentualnego zaświadczenia właściwego urzędu pracy wskazującego, iż osoba ta jest bezrobotna. Skarżąca nie złożyła nadto wyjaśnień w kwestii prawa własności pojazdu marki [...], który figuruje w aktach administracyjnych tej sprawy.
W ustawowym terminie skarżąca wniosła sprzeciw od tego postanowienia. Zwróciła uwagę, że 7 - dniowy termin na wykonanie wezwania referendarza był za krótki, gdyż sprawowała ona opiekę na chorym mężem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 260 § 1 Ppsa, sąd rozpatrując sprzeciw wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy. Zgodnie z § 2 tego przepisu, wniesienie sprzeciwu od postanowienia referendarza sądowego wstrzymuje jego wykonalność, a sąd orzeka jako sąd drugiej instancji, stosując odpowiednio przepisy o zażaleniu.
Z kolei art. 245 Ppsa stanowi, że przyznanie prawa pomocy może nastąpić bądź w zakresie całkowitym, bądź częściowym. W zawisłej sprawie skarżąca zwróciła się o przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. I tak w myśl art. 246 § 1 pkt 1 Ppsa przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie pokryć jakichkolwiek kosztów postępowania.