Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski (spr.), po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej na skutek skargi kasacyjnej sporządzonej przez skarżącego od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Gl 470/15 p o s t a n a w i a odrzucić skargę kasacyjną.
W rozpoznawanej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach postanowieniem z dnia 24 lipca 2015 r. w pkt 1 odrzucił skargę J.B. na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej zwanej "p.p.s.a." Wpis sądowy od skargi bowiem opłacony został z uchybieniem przewidzianego do tego terminu. Z kolei skarżący na wezwanie wystosowane celem zbadania terminowości jego uiszczenia, nie nadesłał dokumentu potwierdzającego datę dokonania jego wpłaty w placówce pocztowej. Jak wynika z akt orzeczenie to wraz z pouczeniem o terminie, trybie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej zostało doręczone skarżącemu w dniu 17 sierpnia 2015 r.
Pismem złożonym w placówce pocztowej w dniu 19 sierpnia 2015 r. skarżący wystąpił o uchylenie powołanego postanowienia. Pismo to nazwane "zażaleniem" skarżący sporządził osobiście. W jego uzasadnieniu zarzucił, że uczestniczka postępowania nie została powiadomiona o wezwaniu skarżącego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, co pozbawiło ją możliwości obrony swoich praw. Nadto w ocenie skarżącego przy doręczeniu orzeczenia o odrzuceniu skargi błędnie został on pouczony o przysługującym mu środku odwoławczym. Zdaniem skarżącego, stosownie do art. 194 § 1 pkt 1 a p.p.s.a., na postanowienie Sądu z dnia 24 lipca 2015 r. przysługuje zażalenia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył co następuje:
Ze względu na datę wszczęcia postępowania sądowego, zastosowanie znajdował przepis art. 173 § 1 p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 15 sierpnia 2015 r., a to ze względu na normę intertemporalną zawartą w art. 2 ustawy z 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., poz. 658) - dalej "ustawa zmieniająca". I tak w świetle art. 173 § 1 p.p.s.a. od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Stosownie do art. 177 § 1 p.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Zgodnie natomiast z art. 175 § 1 p.p.s.a. skarga taka powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wymóg ten nie znajduje zastosowania jedynie wtedy, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 p.p.s.a.). Z kolei art. 178 p.p.s.a. stanowi, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.