Dodany ustawą zmieniającą przepis art. 194 § 1 pkt 1a p.p.s.a. przewiduje, że na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, których przedmiotem jest odrzucenie skargi w przypadku o jakim mowa m.in. w art. 220 § 3 p.p.s.a. przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Przenosząc powyższe na grunt zawisłej sprawy podkreślić przyjdzie, że choć w świetle art. 2 ustawy zmieniającej - art. 194 § 1 pkt 1a p.p.s.a ma zastosowanie do postępowań wszczętych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, to nie ma on jednakże zastosowania w zawisłej sprawie. Powołana bowiem ustawa nowelizująca weszła w życie 15 sierpnia 2015 r., zaś postanowienie o odrzuceniu skargi i zarządzenie o jego doręczeniu wraz z pouczeniem co do przysługującego środka zaskarżenia - zostały wydane przed tą datą, a zatem w czasie kiedy jeszcze art. 194 § 1 pkt 1a p.p.s.a. nie obowiązywał. Co prawda skarżącemu odpis postanowienia Sądu z dnia 24 lipca 2015 r. wraz z pouczeniem został doręczony w dacie już obowiązywania art. 194 § 1 pkt 1 a p.p.s.a., jednakże ta okoliczność nie uprawnia do zastosowania tegoż przepisu poprzez zmianę dotychczas przysługującego środka zaskarżenia w postaci skargi kasacyjnej na zażalenie.
Stwierdzić należało zatem, że sporządzenie skargi kasacyjnej przez skarżącego, który nie posiada kwalifikacji wymienionych w art. 175 § 1 i 2 p.p.s.a. sprawia, że skarga taka obarczona jest nieusuwalnym brakiem formalnym, a zatem podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 178 w związku z art. 175 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.