Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Starszy referent Anna Cyganek, po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną p o s t a n a w i a odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6299 Inne o symbolu podstawowym 629
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie

Wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta G. decyzją z dnia [...] nr [...] ustalono wysokość odszkodowania w kwocie [...] zł za działkę nr [...], obręb P., o powierzchni [...] m2 położoną w G., której własność jako przeznaczonej pod projektowaną drogę publiczną przeszła na własność Gminy G. Jednocześnie zobowiązano Gminę G. do wypłaty tego odszkodowania poprzednim współwłaścicielom objętej postępowaniem działki stosownie do ich udziału w jej współwłasności.

W następstwie wniesionego od tej decyzji przez poprzednich współwłaścicieli nieruchomości odwołania została ona uchylona a sprawa przekazana do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji zaskarżoną decyzją Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...]. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Wojewoda zarzucił, iż operat w oparciu o który została ustalona wartość przysługującego odwołującym się odszkodowania został sporządzony z naruszeniem obowiązujących przepisów. Stwierdził też, że odszkodowanie dla każdego z byłych współwłaścicieli nieruchomości powinno być orzeczone odrębną decyzją administracyjną.

W skardze do sądu administracyjnego na powyższą decyzję Wojewody Gmina G. wniosła o jej uchylenie oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi zakwestionowała stanowisko organu odwoławczego, iż z operatu ustalającego wartość nieruchomości nie wynika w oparciu o jaką metodę wyceny wartość ta została przez rzeczoznawcę wyliczona. Zakwestionowała również pogląd, że w stosunku do poszczególnych współwłaścicieli przeznaczonej pod drogę nieruchomości powinny być wydane odrębne decyzje odszkodowawcze. Powołując się na przywołane bliżej w skardze orzeczenia sądów administracyjnych Gmina wywiodła też, że ma interes prawny do wniesienia skargi skoro to ją obciąża obowiązek zapłaty spornego odszkodowania.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej odrzucenie podnosząc, że Gmina nie posiada interesu prawnego do wniesienia skargi w sprawie, w której w pierwszej instancji orzekał jej organ. W tym względzie powołał się również na orzecznictwo sądów administracyjnych.

Również pełnomocnik uczestników postępowania w piśmie procesowym z dnia [...] wnosząc o oddalenie skargi stwierdził, że Gminie G. nie przysługuje prawo do wniesienia skargi skoro w pierwszej instancji decyzja została wydana z upoważnienia Prezydenta G.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu. Co do zasady zgodnie z treścią art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm., zwanej dalej ustawą p.p.s.a.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny. Na gruncie tego przepisu podobnie jak i na gruncie art. 33 ust. 2 ustawy z dnia

11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74 poz. 368 ze zm.) wystąpiła w orzecznictwie i doktrynie rozbieżność czy prawo do wniesienia skargi przysługuje jednostce samorządu terytorialnego w sprawie, w której w pierwszej instancji orzeczenie wydał organ tej jednostki (wójt, burmistrz lub prezydent). O rozbieżności tej świadczą chociażby orzeczenia, na które powołała się w skardze skarżąca Gmina, w odpowiedzi na skargę Wojewoda, zaś uczestnicy w piśmie procesowym z dnia [...]. Rozbieżność ta legła również u podstaw pytania prawnego rozpoznanego przez Trybunał Konstytucyjny w sprawie sygn. P 14/05, w której postępowanie Trybunał umorzył postanowieniem z dnia 26 maja 2008 r.

Ponownie treść tego przepisu była przedmiotem postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w sprawie sygn. K 32/08, w której Trybunał wyrokiem z dnia 29 października 2009 r. orzekł, że "art. 33 i art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270...) są zgodne z art. 165 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej". W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał stwierdził, że przepisy te są zgodne z art. 165 Konstytucji RP "również przy takiej interpretacji, która odmawia jednostkom samorządu terytorialnego prawa do uczestniczenia w postępowaniu sądowoadministracyjnym oraz prawa do wnoszenia skarg do sądów administracyjnych w sytuacji, w której organ danej jednostki rozpatrywał sprawę administracyjną i wydał decyzję administracyjną w pierwszej instancji", a taka właśnie sytuacja zachodzi w sprawie objętej niniejszą skargą.

Mając zatem na uwadze wzgląd na jednolitość orzecznictwa sądowego oraz respektując zasadę powszechnego obowiązywania wyroków Trybunału Sąd przyjął, że wniesienie skargi przez Gminę G. nie było w świetle treści art. 33 i art. 50 § 1 ustawy p.p.s.a. w niniejszej sprawie dopuszczalne.

Skutkuje to odrzuceniem skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 tej ustawy.

SJ/

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6299 Inne o symbolu podstawowym 629
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda